بررسی شرط اسلام ذابح از ایات

[ویکی فقه] بررسی شرط اسلام ذابح از آیات. بررسی شرط اسلام ذابح از آیات، به بررسی اینکه آیا در آیات قرآن مجید یادی از لزوم مسلمان بودن ذبح کننده به میان آمده است یا نه، و مقدار دلالت آنها می پردازد.
برای این که روشن شود آیا در آیات قرآن مجید یادی از لزوم مسلمان بودن ذبح کننده به میان آمده است یا نه، باید آیاتی را که در مورد گوشت های حرام و حلال بحث کرده اند یاد کنیم و مقدار دلالت آنها را بررسی کنیم. به طور اجمال باید دانست که این آیات، بعضی در مکّه نازل شده اند و بعضی در مدینه ، بعضی در آغاز بعثت و بعضی در اواخر عمر نبی اکرم(ص) ولی با این حال، لحن آیات و انواع حرام ها در این آیات ثابت است و نشان می دهد که حکم گوشت های خوردنی در طول دوره رسالت پیامبر اکرم (ص) تغییر نکرده است. سوره هایی که در آن ها درباره حرام و حلال بودن گوشت ها بحث شده است عبارتند از: • سوره نحل که در مکه مکرمه نازل شده است. • سوره انعام که در مکه نازل شده و از لحاظ زمانی پس از سوره نحل نازل شده است. • سوره بقره که در مدینه و در آغاز هجرت نازل شده است. • سوره مائده که در مدینه و در اواخر عمر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است. ما هم به ترتیبی که این سوره ها نازل شده اند راجع به آیات مربوط به گونه های گوشت و ذبح بحث می کنیم:
بررسی آیات سوره های مکی
• فکلوا مما رزقکم اللّه حلالاً طیبا و اشکروا نعمت اللّه ان کنتم ایاه تعبدون • انما حرم علیکم المیتة و الدم و لحم الخنزیر و ما اهل لغیر اللّه به فمن اضطر غیر باغ و لاعاد فان اللّه غفور رحیم از آنچه خدا روزیتان کرده است، حلال و پاکیزه، بخورید و شکر نعمت خدا را به جای آورید، اگر او را می پرستید، خداوند تنها مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را با نام غیر خدا سر بریده اید بر شما تحریم کرده است، اما کسانی که ناگزیر شوند در حالی که تجاوز و تعدی از حد ننمایند …. این آیات، حرام ها را در چهار چیز محصور کرده است و فرموده اند غیر از اینها چیزی حرام نیست، اکنون ما کاری نداریم که فلسفه تحریم این چیزها چیست و آیا حرام ها در این چهار چیز منحصرند یا حرام های دیگری هم در روایات ذکر شده اند بلکه نکته مورد نظر ما، شرایط ذبح است که آیه می گوید از آنچه نام غیر خدا بر آن برده شده است، نخورید; امّا ذبح کننده مسلمان باشد یا کافر ، بحثی نکرده همان گونه که درباره واجب بودن بردن نام خدا واجب نبودن آن هم بحثی نکرده است. ان ربک هو اعلم من یضلّ عن سبیله و هو اعلم بالمهتدین• فکلوا مما ذکر اسم اللّه علیه ان کنتم بایاته مومنین• و ما لکم الا تاکلوا مما ذکر اسم اللّه علیه و قد فصّل لکم ما حرم علیکم الا ما اضطررتم الیه … و لا تاکلوا مما لم یذکر اسم اللّه علیه و انه لفسق … پروردگار تو به کسانی که از راه او گمراه گشته اند آگاه تر است و همچنین به کسانی که هدایت یافته اند و از آنچه نام خدا بر آن گفته شده است، بخورید، اگر به آیات او ایمان دارید، چرا از چیزهایی نمی خورید که اسم خدا بر آن ها برده شده است در حالی که (خداوند) آنچه را بر شما حرام بوده بیان کرده است، مگر این که ناچار باشید … و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده نخورید و این کار گناه است …
← نکته ها
...