برج الشهدا

[ویکی فقه] بُرْجُ الشهدا، از برجهای شهرکهن مارده، در اندلس است.
این برج به سبب جنگ مهمی که مسلمانان در آغاز لشکرکشی به اندلس (۹۴) در جوار آن کردند و شهیدانی به جا گذاشتند، به برج الشهدا معروف شد.
در اخبار مجموعه (قرن پنجم)، یکی از قدیمترین منابع، آمده است که چون موسی بن نُصَیر به شهر مارده آمد، این شهر دارالملک بعضی از شاهان اندلس، و دارای آثار، پلها، کاخها و کنیسه های شگفت انگیز بود.
او آن جا را محاصره کرد و مردم از شهر بیرون آمدند و تجمع کردند.
سپس در فاصله یک میلی باروی شهر جنگ شدیدی درگرفت.
موسی ضمن جنگ متوجه حفره ای (یا خندقی) نزدیک صخره کنار باروی شهر شد.
شبانه در آن جا سربازان و اسبهایی را به کمین نهاد.
صبحگاه، لشکر انبوهی به مسلمانان حمله ور شد.
مردان کمین کرده بر اسبها سوار شدند و با آنان جنگیدند و بسیاری از ایشان را کشتند.
فقط کسانی که از معرکه به شهر گریختند، نجات یافتند.
محاصره شهر و جنگهای متوالی، چندین ماه ادامه یافت تا آن که موسی آلتی قلعه گیر (باروکوب) ساخت و مسلمانان آن را آرام پای یکی از برجهای باروی شهر بردند و شروع به سوراخ کردن صخره زیرِ بارو کردند، اما به سنگ بسیار سختی برخوردند که کلنگ و تیشه آنان را کُند کرد.
در این هنگام دشمنانی که بر بالای بارو قرار داشتند آنان را می کشتند.
چون مسلمانان زیر آن قلعه گیر کنار برج شهید شدند، ازینرو آن برج را برج الشهدا نامیده اند.
صاحب اخبار مجموعه می گوید که کمتر کسی این واقعه را می داند، به نوشته ابن اثیر (قرن هفتم)، این برج تا روزگار وی به همین نام (برج الشهدا) معروف بوده است.