براور

/barAvar/

لغت نامه دهخدا

( برآور ) برآور. [ ب َ وَ ] ( نف مرکب ) درخت میوه دار. درخت میوه آور. ( آنندراج ). || آورنده ٔمیوه. ( شرفنامه منیری ). آورنده بر. بارآور. بر آورنده. میوه دهنده. میوه دار. مثمر. باثمر :
سر تنگ تابوت کردندسخت
شد آن سایه گستر برآور درخت.
فردوسی.
چه مایه بدو اندرون گشت زار
درخت برآور همه میوه دار.
فردوسی.
بصد جای تخم اندر افکند بخت
بتندید شاخ برآور درخت.
عنصری.
چو چوب دولت ما شد برآور
مه چوبینه چوبین شد به خاور.
نظامی.
|| بالاآورنده. ترقی دهنده. برکشنده :
چون دهر کس فروبر و ناکس برآورند
زان در وفا چو دهر بود انقلابشان.
خاقانی.

فرهنگ عمید

( برآور ) = بارآور

گویش مازنی

/beraaver/ روبرو، مقابل - از پهلو

دانشنامه عمومی

براور (روستا). براور ( به ترکی آذربایجانی: Buravar ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان جلیل آباد واقع شده است. [ ۱] براور ۱۰۱۷ نفر جمعیت دارد. [ ۲]
عکس براور (روستا)عکس براور (روستا)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس