براز

/barAz/

مترادف براز: بغاز، گاز، پینه، وصله، زینت، آرایش، آراستگی، زیبایی | گه، غایط، مدفوع، سرگین، پلیدی، فضولات، نجاست

معنی انگلیسی:

dropping, excrement, wedge, faces

فرهنگ اسم ها

اسم: براز (پسر) (اوستایی) (تلفظ: barāz) (فارسی: بَراز) (انگلیسی: baraz)
معنی: برازندگی، زیبایی، آراستگی
برچسب ها: اسم، اسم با ب، اسم پسر، اسم اوستایی

لغت نامه دهخدا

براز. [ ب َ ] ( ع اِ ) صحرا و فضای فراخ و جای گشاده بی درخت. ( منتهی الارب )( آنندراج ). زمین فراخ و خالی. ( مهذب الاسماء ). البرزایضاً. ( مهذب الاسماء ) .

براز. [ ب ِ ] ( ع اِ ) فضله و غائط. ( غیاث اللغات ) ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ). پلیدی مردم. ( منتهی الارب ). سرگین آدمی. ( آنندراج ). غائط. مدفوع. عدزه. گه. || ( مص ) از میان صف بیرون آمدن برای جنگ کردن. برای جنگ بیرون آمدن. مبارزه. مبارزت. برون آمدن. ( غیاث اللغات ).

براز. [ ب َ] ( اِمص ) برازندگی و زیبائی و نیکویی و آراستگی. ( برهان ). برازندگی. زیبائی. ( فرهنگ اسدی ) :
بحق آن خم زلف بسان منقار باز
بحق آن روی خوب کز او گرفتی براز.

رودکی.

- براز لفظین ؛ نزد بلغا آن است که شاعر لفظ مشترک را در ربط بر نمطی آرد که از ترکیب یک معنی محبوس و دوم مقبول مفهوم شود. مثال آن :
از یمینت یم پدید آمد چو نار اندر منار
وز وجودت جود پیدا گشت چون ماء از غمام.
معنی محبوس در یمین یم و در منار نار و در وجود جود و درغمام ماء و معنی مقبول ظاهر است. ( کشاف اصطلاحات الفنون از جامعالصنایع ).
- رستم براز ؛ با لیاقت و شایستگی رستم یا با مبارزت رستم :
خواجه احمد آن رئیس عادل پیروزگر
آن فریدون فرّ کیخسرودل رستم بَراز.

منوچهری.

مؤلف در یادداشتی نویسد: این شعر منوچهری رابرای براز بمعنی برازندگی شاهد آورده اند و غلط است.کازیمیرسکی گوید ممکن است کلمه براز از برازندگی فارسی یا براز، مبارزه عربی باشد.
|| چوبکی که کفشگران مابین کفش و قالب گذارند و درودگران میان شکاف چوب نهند بوقت شکافتن. ( برهان ). || پینه که بر جامه و غیر آن دوزند. ( برهان ).

براز. [ ب ُ ] ( اِخ ) نام طایفه ای از ایلات کُرد ایران است که تقریباً 100 خانوار میشوند و عده ای از آنها در هوباتو، قراتوره و مریوان سکنی دارند و فوق العاده جسور هستند. امیرتیمور این ایل را از خاک عثمانی به ایران انتقال داد. عده ای تخته قاپو شده بزراعت مشغول شدند و عده ای به عثمانی مراجعت کردند. و رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان شود.

فرهنگ فارسی

غایط، سرگین، پلیدی، مدفوع آدمی
( اسم ) ۱- چوبکی که کفشگران بین کفش و قالب گذارند و درود گران میان شکاف چوب نهند بوقت شکافتن گاز بغاز. ۲- پینه که برجامه و غیر آن دوزند .
برازندگی و زیبایی و نیکویی و آراستگی برازندگی .

فرهنگ معین

(بَ ) ( اِ. ) گُوِه ، تکه چوبی که هنگام شکافتن چوب دیگر، در میان شکاف می گذارند. گاز و بغاز هم گویند.
(بُ ) [ ع . ] ( اِ. ) سرگین ، مدفوع آدمی .

فرهنگ عمید

۱. = برازیدن
۲. (اسم مصدر ) [قدیمی] زیبایی، نیکویی.
۱. غایط، سرگین، مدفوع.
۲. = بِغاز

گویش مازنی

/beraaz/ گرازوحشی

دانشنامه عمومی

براز ( به فرانسوی: Bruz ) یک کمون در فرانسه است که در canton of Bruz واقع شده است. [ ۱] براز ۲۹٫۹۵ کیلومتر مربع مساحت دارد.
شهر گمینا وژشنگا خواهرخواندهٔ براز هست.