برادران تاویانی ( ایتالیایی: Paolo e Vittorio Taviani و ایتالیایی: Paolo and Vittorio Taviani ) ویتوریو تاویانی ( به ایتالیایی: Vittorio Taviani ) ( زاده ۲۰ سپتامبر ۱۹۲۹ - درگذشته ۱۵ آوریل ۲۰۱۸ ) و پائولو تاویانی ( زاده ۱۹۳۱ ) ، دو برادر کارگردان و فیلم نامه نویس ایتالیایی بودند که با دیدگاهی مارکسیستی[ ۱] مشترکاً فیلم می ساختند.
برادران تاویانی از کودکی با هم به سینما می رفتند و پس از بازگشت به خانه، داستان فیلم را با جزئیات برای مادرشان در آشپزخانه تعریف می کردند. اثرگذارترین فیلم بر آن دو آلمان، سال صفر ساخته روبرتو روسلینی بود که آن ها را با جنبش نئورالیسم آشنا کرد. آن ها در جوانی، تحت تأثیر جنبش نئورالیسم و سیاست روز، نمایش هایی را در زادگاهشان سن مینیاتو اجرا می کردند. [ ۱]
این دو، از کارگردانان برجسته نسل میانیِ سینمای ایتالیا محسوب می شدند. آن ها فیلم های کوتاه و بلند بسیاری تولید کردند. نزدیکی این دو برادر به یکدیگر به حدی بود که مارچلو ماسترویانی بازیگر مشهور ایتالیایی هر کدام را با نام هر دو صدا می زد و آن ها را «پائولو ویتوریو» می خواند. [ ۲]
برادران تاویانی در دهه ۱۹۶۰ میلادی کار خود را در عرصه سینمای موج نوی ایتالیا آغاز کردند. آغاز اوج دوره کاری آن ها در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود. دو فیلم «سن میکله یک خروس داشت» ( ۱۹۷۱ ) ( درام برگرفته از رمان لئو تولستوی ) و «پدرسالار» ( ۱۹۷۷ ) با سرمایه گذاری تلویزیون ملی ایتالیا ساخته شدند. در نخستین شب پخش «پدر سالار» ۱۷ میلیون نفر این فیلم را تماشا کردند. [ ۱]
موفقیت بعدی آن ها شب سن لورنزو ( ۱۹۸۱ ) و کائوس ( ۱۹۸۴ ) بودند. پس از نزدیک به سه دهه آن ها بار دیگر با فیلم سزار باید بمیرد ( ۲۰۱۲ ) درخشیدند. [ ۱]
آخرین فیلم مشترک آن ها «یک سؤال خصوصی» محصول ۲۰۱۷ بود. [ ۱]
این دو برادر برای فیلم پدرسالار ( ۱۹۷۷ ) برنده نخل طلای جشنواره بین المللی فیلم کن و همچنین برای فیلم سزار باید بمیرد خرس طلای جشنواره بین المللی فیلم برلین را در سال ۲۰۱۲ از آن خود کردند. [ ۳]
«سن میکله یک خروس داشت» در جشنواره کن ۱۹۷۲ به عنوان فیلم برگزیده دو هفته کارگردانان معرفی شد.
ویتوریو تاویانی روز ۱۵ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۸۸ سالگی بر اثر بیماری درگذشت.
• سان مینیاتو، ژوئیه ۴۴ ( ۱۹۵۴ )
• ایتالیا یک کشور فقیر نیست ( ۱۹۶۰ )
• مردی برای سوزاندن ( ۱۹۶۲ )
• یاغیان ازدواج ( ۱۹۶۳ )
• خرابکاران ( ۱۹۶۷ )
• زیر نشان عقرب ( ۱۹۶۹ )
• سن میکله یک خروس داشت ( ۱۹۷۲ )
• آلونسانفان ( ۱۹۷۴ )
• پدرسالار ( ۱۹۷۷ )
• شب سن لورنزو ( ۱۹۸۱ )
• کائوس ( ۱۹۸۴ )
• صبح بخیر، بابل ( ۱۹۸۷ )
• خورشید در شب ( ۱۹۹۰ )
• خویشاوندی های اختیاری ( ۱۹۹۶ )
• تو می خندی ( ۱۹۹۸ )
• دنیای دیگری ممکن است ( ۲۰۰۱ )
• رستاخیز ( ۲۰۰۱ )
• لوئیزا سانفلیچه ( ۲۰۰۴ )
• سزار باید بمیرد ( ۲۰۱۲ )
• بوکاچیوی شگفت انگیز ( ۲۰۱۵ )
• رنگین کمان: یک موضوع خصوصی ( ۲۰۱۷ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرادران تاویانی از کودکی با هم به سینما می رفتند و پس از بازگشت به خانه، داستان فیلم را با جزئیات برای مادرشان در آشپزخانه تعریف می کردند. اثرگذارترین فیلم بر آن دو آلمان، سال صفر ساخته روبرتو روسلینی بود که آن ها را با جنبش نئورالیسم آشنا کرد. آن ها در جوانی، تحت تأثیر جنبش نئورالیسم و سیاست روز، نمایش هایی را در زادگاهشان سن مینیاتو اجرا می کردند. [ ۱]
این دو، از کارگردانان برجسته نسل میانیِ سینمای ایتالیا محسوب می شدند. آن ها فیلم های کوتاه و بلند بسیاری تولید کردند. نزدیکی این دو برادر به یکدیگر به حدی بود که مارچلو ماسترویانی بازیگر مشهور ایتالیایی هر کدام را با نام هر دو صدا می زد و آن ها را «پائولو ویتوریو» می خواند. [ ۲]
برادران تاویانی در دهه ۱۹۶۰ میلادی کار خود را در عرصه سینمای موج نوی ایتالیا آغاز کردند. آغاز اوج دوره کاری آن ها در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود. دو فیلم «سن میکله یک خروس داشت» ( ۱۹۷۱ ) ( درام برگرفته از رمان لئو تولستوی ) و «پدرسالار» ( ۱۹۷۷ ) با سرمایه گذاری تلویزیون ملی ایتالیا ساخته شدند. در نخستین شب پخش «پدر سالار» ۱۷ میلیون نفر این فیلم را تماشا کردند. [ ۱]
موفقیت بعدی آن ها شب سن لورنزو ( ۱۹۸۱ ) و کائوس ( ۱۹۸۴ ) بودند. پس از نزدیک به سه دهه آن ها بار دیگر با فیلم سزار باید بمیرد ( ۲۰۱۲ ) درخشیدند. [ ۱]
آخرین فیلم مشترک آن ها «یک سؤال خصوصی» محصول ۲۰۱۷ بود. [ ۱]
این دو برادر برای فیلم پدرسالار ( ۱۹۷۷ ) برنده نخل طلای جشنواره بین المللی فیلم کن و همچنین برای فیلم سزار باید بمیرد خرس طلای جشنواره بین المللی فیلم برلین را در سال ۲۰۱۲ از آن خود کردند. [ ۳]
«سن میکله یک خروس داشت» در جشنواره کن ۱۹۷۲ به عنوان فیلم برگزیده دو هفته کارگردانان معرفی شد.
ویتوریو تاویانی روز ۱۵ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۸۸ سالگی بر اثر بیماری درگذشت.
• سان مینیاتو، ژوئیه ۴۴ ( ۱۹۵۴ )
• ایتالیا یک کشور فقیر نیست ( ۱۹۶۰ )
• مردی برای سوزاندن ( ۱۹۶۲ )
• یاغیان ازدواج ( ۱۹۶۳ )
• خرابکاران ( ۱۹۶۷ )
• زیر نشان عقرب ( ۱۹۶۹ )
• سن میکله یک خروس داشت ( ۱۹۷۲ )
• آلونسانفان ( ۱۹۷۴ )
• پدرسالار ( ۱۹۷۷ )
• شب سن لورنزو ( ۱۹۸۱ )
• کائوس ( ۱۹۸۴ )
• صبح بخیر، بابل ( ۱۹۸۷ )
• خورشید در شب ( ۱۹۹۰ )
• خویشاوندی های اختیاری ( ۱۹۹۶ )
• تو می خندی ( ۱۹۹۸ )
• دنیای دیگری ممکن است ( ۲۰۰۱ )
• رستاخیز ( ۲۰۰۱ )
• لوئیزا سانفلیچه ( ۲۰۰۴ )
• سزار باید بمیرد ( ۲۰۱۲ )
• بوکاچیوی شگفت انگیز ( ۲۰۱۵ )
• رنگین کمان: یک موضوع خصوصی ( ۲۰۱۷ )
wiki: برادران تاویانی