روبرتو روسلینی ( به ایتالیایی: Roberto Rossellini ) ( زاده ۸ مه ۱۹۰۶ – درگذشته ۳ ژوئن ۱۹۷۷ ) کارگردان مشهور از پایه گذاران نئورئالیسم در سینمای ایتالیا بود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] او را پدرخواندهٔ موج نو سینمای فرانسه می دانند. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷]
او همچنین با اینگرید برگمن، بازیگر مشهور هالیوودی ازدواج کرد.
روبرتو روسلینی در خانواده ای بورژوا در شهر رم زاده شد. پدرش آنجیولو جوزپه ( Angiolo Giuseppe ) که پپی نو ( Peppino ) خوانده می شد، معمار بود که نخستین تالار سینما را در شهر رم ساخت. مادرش الترا به گفتهٔ روسلینی «زنی بود خانه دار، با چشم هایی بسیار نزدیک بین، خیلی کم روی، و بس خنده آور. خیلی سخت می شد با او ساخت»[ ۸] زندگی روسلینی ها در ناز و نعمت می گذشت، تا بدانجا که در خیابان لودویسی ( به ایتالیایی: via Ludovisi ) خانه داشتند ( همان خیابان که در ۱۹۲۲ موسولینی نخستین مهمانسرای رم را در آن ساخت ) و روبرتو و برادرش رنزو ( به ایتالیایی: Renzo ) - - که در آینده آهنگساز شد و آهنگ های بسیاری از فیلم های روسلینی را ساخت - - و دگر فرزندان را پرستارها بزرگ می کردند. روسلینی جوان بسیار ول خرج بود و پول به هدر می داد. او خود بیاد می آورد که به هنگام جوانی به سرماخوردگی اسپانیایی ( به انگلیسی: Spanish Flu ) دچار شده بود و به این بهانه بیست ماه را در بستر گذراند. بیست ماهی که به گفتهٔ او «هنگامی سراسر از خوشی» برایش بود چراکه همه به نوازش گذشت؛ و چنین بود که او در چهارده سالگی زن بستری آموخت و نخستین خودروی خویش را در پانزده سالگی خرید. او هرگز به آموزشگاهی نرفت و از آموزگاران ویژه در خانه آموخت.
برای او خانهٔ روسلینی ها همه جای خوش گذرانی نبود و در آن همچنین به آفرینندگی، هنر و انگاشت نیز دل پیوندی داده می شد. روبرتو و برادرش رنزو از اوان کودکی جامه های شگرفی دربر می کردند و برای خانوادهٔ خویش نمایش بازی می گذاشتند. [ ۹]
روبرتو ۲۶ ساله بود که در ۱۹۳۲ پدر از دست داد و بناگاه دریافت که همه دارایی پدر با خوشگذرانی هاشان به باد رفته ست. پس برای نخستین بار به جستجوی کار پرداخت. در ۱۹۳۴ در سینما آغاز بکار نمود و همهٔ چم های کار را از فیلمنامه نویسی و ویراستاری تا صدابرداری فرا آموخت؛ و بزودی پس از نوشتن فیلم نامه برای نخستین فیلم خویش: «پیش درآمد برای پس از نیمروز فاون ( ایزد کشت، نیمه بز، نیمه مرد ) » Prélude à l'aprés - midi d'un faune ساختن آن را آغاز نمود؛ ولی فرمانروایی فاشیسم به رهبری بنیتو موسولینی به بهانهٔ آنکه این فیلمی بی شرمانه است از پخش آن جلوگیری نمود. وگرچه هنگامی که ویتوریو موسولینی پسر رهبر، که در کار سینما بود، او را به همکاری فراخواند او آن پذیرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو همچنین با اینگرید برگمن، بازیگر مشهور هالیوودی ازدواج کرد.
روبرتو روسلینی در خانواده ای بورژوا در شهر رم زاده شد. پدرش آنجیولو جوزپه ( Angiolo Giuseppe ) که پپی نو ( Peppino ) خوانده می شد، معمار بود که نخستین تالار سینما را در شهر رم ساخت. مادرش الترا به گفتهٔ روسلینی «زنی بود خانه دار، با چشم هایی بسیار نزدیک بین، خیلی کم روی، و بس خنده آور. خیلی سخت می شد با او ساخت»[ ۸] زندگی روسلینی ها در ناز و نعمت می گذشت، تا بدانجا که در خیابان لودویسی ( به ایتالیایی: via Ludovisi ) خانه داشتند ( همان خیابان که در ۱۹۲۲ موسولینی نخستین مهمانسرای رم را در آن ساخت ) و روبرتو و برادرش رنزو ( به ایتالیایی: Renzo ) - - که در آینده آهنگساز شد و آهنگ های بسیاری از فیلم های روسلینی را ساخت - - و دگر فرزندان را پرستارها بزرگ می کردند. روسلینی جوان بسیار ول خرج بود و پول به هدر می داد. او خود بیاد می آورد که به هنگام جوانی به سرماخوردگی اسپانیایی ( به انگلیسی: Spanish Flu ) دچار شده بود و به این بهانه بیست ماه را در بستر گذراند. بیست ماهی که به گفتهٔ او «هنگامی سراسر از خوشی» برایش بود چراکه همه به نوازش گذشت؛ و چنین بود که او در چهارده سالگی زن بستری آموخت و نخستین خودروی خویش را در پانزده سالگی خرید. او هرگز به آموزشگاهی نرفت و از آموزگاران ویژه در خانه آموخت.
برای او خانهٔ روسلینی ها همه جای خوش گذرانی نبود و در آن همچنین به آفرینندگی، هنر و انگاشت نیز دل پیوندی داده می شد. روبرتو و برادرش رنزو از اوان کودکی جامه های شگرفی دربر می کردند و برای خانوادهٔ خویش نمایش بازی می گذاشتند. [ ۹]
روبرتو ۲۶ ساله بود که در ۱۹۳۲ پدر از دست داد و بناگاه دریافت که همه دارایی پدر با خوشگذرانی هاشان به باد رفته ست. پس برای نخستین بار به جستجوی کار پرداخت. در ۱۹۳۴ در سینما آغاز بکار نمود و همهٔ چم های کار را از فیلمنامه نویسی و ویراستاری تا صدابرداری فرا آموخت؛ و بزودی پس از نوشتن فیلم نامه برای نخستین فیلم خویش: «پیش درآمد برای پس از نیمروز فاون ( ایزد کشت، نیمه بز، نیمه مرد ) » Prélude à l'aprés - midi d'un faune ساختن آن را آغاز نمود؛ ولی فرمانروایی فاشیسم به رهبری بنیتو موسولینی به بهانهٔ آنکه این فیلمی بی شرمانه است از پخش آن جلوگیری نمود. وگرچه هنگامی که ویتوریو موسولینی پسر رهبر، که در کار سینما بود، او را به همکاری فراخواند او آن پذیرفت.
wiki: روبرتو روسلینی