بر اماسیدن

لغت نامه دهخدا

( برآماسیدن ) برآماسیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) آماسیدن. تورم. ( المصادر زوزنی ). انتفاخ. منتفخ گردیدن. احطوطاء. ( یادداشت مؤلف ). ورم کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) :
می خورم تا چو نار بشکافم
می خورم تا چو خی برآماسم.
ابوشکور.
بقول ماه دی آبی که ساکن باشد و لاغر
نیاساید شب و روز و برآماسد چو سندانها.
ناصرخسرو.
برطمة؛ برآماسیدن از خشم. ( منتهی الارب ). رجوع به آماسیدن شود.

فرهنگ فارسی

( بر آماسیدن ) تورم منتفخ گردیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس