بدریه قدس

[ویکی فقه] بَدْریّه قدس، نام مدرسه مخصوص شافعیان در قدس در سده های ۷ و ۸ق /۱۳ و ۱۴م بود.
این مدرسه را بدرالدین محمد بن ابی القاسم هکاری - از امیران دستگاه ملک معظم عیسی ایوبی حکمران شام (۵۷۶ - ۶۲۴ق ) برای شافعیان بنا کرد. وی فردی نیکوکار، و بانی بسیاری از اماکن خیریه بود. این مدرسه در ناحیه مرزبان قدس در نزدیکی زاویه لؤلوئیه ، و مسجدی در نزدیکی الخلیل از جمله آثار اوست . در کتیبه بازمانده در مدخل بدریه قدس ، به اختصاص ِ این مدرسه به پیروان مذهب شافعی ، نام بانی و واقف ، تاریخ بنا و واگذاری حق نظارت امور مدرسه به پسران ارشد بدرالدین تصریح شده است . بر کتیبه ای بر در این مدرسه از واقف دیگر آن با عنوان ملکه بدریه یاد شده است .
بنای بدریه قدس
از بنای بدریه قدس اکنون تنها دروازه های ویرانه آن باطاقی جناقی و همان کتیبه یاد شده که بین سر در و طاق قرار دارد، بر جای مانده است . دیگر اجزاء مدرسه با ویرانه های مجاور آن درآمیخته ، و قسمت هایی از اندرون ساختمان به خانه ای مسکونی تبدیل شده است . در جانب غربی این بنا ضریحی است با سنگی بزرگ بر روی آن که به احتمال بسیار آرامگاه بدرالدین هکاری بانی و واقف مدرسه است که پس از مجاهدت های بسیار در مقابل صلیبیان در ۶۱۴ق به شهادت رسید. جسد او را از طور به قدس بردند و در همین مدرسه به خاک سپردند.
دانش آموختگان بدریه
از مدرسان ، دانش آموختگان و برنامه های آموزشی این مدرسه اطلاعی در دست نیست ؛ برخی از نویسندگان از دوستی دیر پا و همنشینی بدرالدین هکاری با سبط ابن جوزی (د ۶۵۴ق )، چنین پنداشته اند که این فقیه و مورخ نامور حنبلی ِ حنفی شده از خاندان معروف ابن جوزی حنبلی هنگام اقامت در قدس ، در این مدرسه شافعیه نیز تدریس می کرده است . اما این نظر درست نیست ، بلکه محل تدریس سبط ابن جوزی بدریه حنفیه بوده است .