بخار اب

بخار آب. بخار آب نام آب در فاز گازی آن در آب کرهٔ زمین است. هوای بدون بخار آب را هوای خشک می گویند. این نوع هوا در هواکره وجود ندارد، حتی در جو روی بیابان ها و عرض های بالا. هوای خشک به علاوه رطوبت را هوای مرطوب می گویند. تبخیر که عامل مرطوب ساختن هوای خشک است، از سطح اقیانوس ها و آب های سطحی و تعرق، منبع رطوبت هوا و ایجاد ابرها و بارندگی است. حداکثر بخار آب موجود در جوّ ۴–۳ درصد است.
بخار آب موجود در جوّ در متعادل نگاه داشتن درجه حرارت جوّ کره زمین نقش عمده ای دارد. زیرا بخار آب امواج تشعشعی با طول موج بلند را جذب می کند. پس اگر در جو مقدار بخار آب کم باشد، اختلاف درجه حرارت بسیار زیاد می شود. پس بحث در مورد متغیرهای هوای مرطوب از جمله رطوبت نسبی حائز اهمیت است.
برای تبدیل یک گرم آب به بخار آب در حدود ۵۴۰ کالری حرارت لازم است به عبارت دیگر برای تبخیر ۱ کیلوگرم آب ( 1000 cc ) معادل ۵۴۰۰۰۰ کالری انرژی لازم است که معادل ۲۲۵۶ کیلو ژول می باشد. این مقدار گرما از محیط اطراف جذب می شود. بدین جهت عمل تبخیر گرماگیر یا سرمازا است. در صورتی که در عمل میعان حرارت آزاد شده موجب ازدیاد گرمای محیط می شود. هر چه هوا گرمتر باشد، بخار آب بیشتری می تواند در هوا ذخیره شود، ولی به هر حال ذخیره بخار آب در هوا محدود است. موقعی فرا می رسد که اگر بخار آب وارد هوا شود، به صورت ذرات ریز آب ظاهر می شود. در این حالت گفته می شود که هوا از بخار آب اشباع شده است.
مقدار بخار آب موجود در واحد حجم از هوا را رطوبت مطلق می گویند. واحد آن گرم بر متر مکعب یا میلی گرم در لیتر است. اگر فشار هوا p و فشار بخار آب e باشد، فشار هوای خشک ( p - e ) خواهد شد: ( طبق قانون دالتون ) برای اندازه گیری فشار بخار آب در ظرفی به حجم یک متر مکعب که هوای درون آن با محیط بیرون هیچگونه ارتباطی نداشته باشد، انتخاب می کنیم. هوای درون آن را با بارومتر اندازه می گیریم.
سپس مقداری اسید سولفوریک درون ظرف ریخته، دوباره فشار را اندازه می گیریم. تفاضل بین دو فشار اندازه گیری شده، فشار بخار آب است. پس خواهیم داشت:
m = av
a= m/v
d = m/m
که در آنm جرم بخار آب، m جرم هوای خشک، d چگالی بخار آب نسبت به چگالی هوای خشک و a وزن مخصوص هوا در شرایط متعارفی است.
( pv = p0v0 ( 1+ αt ) → v0 = pv/p0 ( 1+ αt
( m= adv0 = ad pv/p0 ( 1+αt