بارومتر

معنی انگلیسی:
barometer

لغت نامه دهخدا

بارومتر. [ م ِ ] ( اِ مرکب ) میزان الهوا. آلتی است که برای اندازه گیری فشارهای جوی و نیز برای تعیین اندازه ارتفاع کوه ها بکار میرود. اسبابی است که برای نخستین بار بوسیله توریسلی ( توریچلی ) برای تعیین فشار وارده بر سطح آزاد جیوه بکار رفت. و این نوع بارومتر معمولی است. مأخوذ از فرانسه ، آلتی است که در معرفت فشار هوا و بالملازمه در معرفت تغییر جو استعمال میکنند و این آلت را در سال 1053 هَ. ق. تریسلی شاگرد گالیله اختراع نمود و در اندازه و تعیین کردن فشار هوا بکار برد چه به اندازه ای که ستون زیبقی را در آتمسفر بالا برند منضعظ میگردد یعنی تعادل میکند مرطبقات کمتر مرتفع و بالملازمه کمتر وزین را و پاسکال آنرا در تعیین ارتفاع جبال استعمال کرد و این آلت تا بیک درجه خبر میدهد صافی هوا و انقلاب آن را زیرا هوای خشک سبک تر است از هوای مرطوب و وقتی نباید باران بارد جیوه صعود میکند و در خلاف این حالت نزول مینماید و نوعاً بارومتر بر دو قسم است : بارومتر جیوه ای و بارومتر بدون جیوه ، و استعمال قسم اخیر این ایام متداولتر است. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به بادسنج و لغات تاریخیه و جغرافیه ترکی ج 2 ذیل بارومتر شود.

فرهنگ فارسی

هواسنج، آلتی برای اندازه گیری فشار هوا
( اسم ) میزان الهوائ هواسنج

فرهنگ معین

(رُ مِ ) [ فر. ] ( اِ. ) اسبابی برای اندازه گیری فشار جو، فشارسنج هوا، فشار - سنج . (فره ).

فرهنگ عمید

وسیله ای برای اندازه گیری فشار هوا شامل لوله ای شیشه ای که در تشتک کوچکی حاوی جیوه قرار داده می شود.

دانشنامه آزاد فارسی

جدول کلمات

میزان الهواء, هواسنج

پیشنهاد کاربران

دماسنج
فشارسنج هوا / جوسنج : وسیله ای ساده که برای اندازه گیری فشار جو به کار می رود . ( توسط توریچّلی اختراع شد )

بپرس