بحث در فلسفه

[ویکی فقه] بحث، از مفردات مشترک در علوم اسلامی است.
کلمه ای عربی به معنای حفر کردن، زیرورو کردن و کنار زدن خاک برای جستجوی چیزی.
عبارت «البَحوث من الابل» در مورد شتر هنگامی که راه می رود و با دستانش خاک را پی درپی کنار و عقب می زند به کار رفته است. بحث به کاوشِ با دست و فحص ، به کاوش با پا اطلاق شده است.
نیز در قرآن در آیه «فَبَعَثَ اللّهُ غُر'اباً یَبْحَثُ فِی الاَرْضِ به معنی کشف و طلب آمده است.
معادل فارسی بحث، کاوِش و پژوهش است.

معنای اصطلاحی بحث
جرجانی گوید: بحث در لغت به معنای تفتیش و تفحص و در اصطلاح، اثباتِ استدلالیِ نسبتِ سلب یا ایجاب ، میان دو شیء است.
در جامع العلوم احمد نگری همین تعریف را با قید «در اصطلاح آداب مناظره» آورده: بحث، بر حملِ اعراضِ ذاتیِ موضوعِ علم بر آن و بیانِ احکام و احوالِ شیء و نیز بر خود مناظره اطلاق شده است.

تشابه بحث با نظر
بحث به معنای عقلی و نظری، به مفهوم جستجو، بررسی و تأمل به کار رفته و از این حیث با نظر مترادف شده است.
ازینرو دو لفظِ بحث و نظر غالباً در کنار یکدیگر می آیند.

تعریف مشتقات بحث
...