بت عزی

[ویکی فقه] بُت عزی، از بزرگ ترین بت ها نزد قریش شمرده می شد. عرب ها، سه بت لات، منات و عزی را «سه دختر خدا» می دانستند. پرستندگان عزی، خود را عبدالعزّی می نامیدند، که به معنی «بنده عزی» است.
«عزی» سومین بت عرب است که پس از لات و منات ساخته شده و بت اختصاصی قریش بوده و به تدریج در قبیله های دیگر نیز پرستش شده است. عزی، یکی از سه زن خدای است که در قرآن از آن در کنار دو بت مهم دیگر عرب یاد شده است.
خاستگاه عزی
عزی را با «عشتار» دختر خدای «سین» در اسطوره های بابلی برابر دانسته اند. «عشتار» در افسانه های بابلی، تموز، سمبل فصل زمستان بود، سپس نماد فراوانی، دوستی و زیبایی شد و بعدها به صورت «دختر خدا» در آمد و سرانجام نزد یونانیان به «زهره» تبدیل شد.
جایگاه عزی
عزی نیز مظهر زمستان بود، این بت در «وادی نخله» به صورت سه درخت شور گز درآمد و الهۀ سرسبزی شناخته شد. عزی نزد عرب جاهلی با ازدواج و زناشویی پیوند داشت، چنان که «عشتار» الهه محبت و عشق جسمانی بود. عزی، قربانگاهی به نام «غبغب العزی» نیز داشته است.
سرانجام عزی
...