[ویکی فقه] بُت سواع نام یکی از بت های قوم نوح است که در قرآن ذکر شده است. این بت در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) وجود داشته و به دستور آن حضرت منهدم شده است.
در قرآن از آن بدین صورت یاد شده است: «و قالوا لا تذرنّ ءالهتکم و لاتذرن ودّا و لا سواعا و لایغوث و لایعوق و نسرا؛ و گفتند از معبودان خود دست برندارید، مخصوصاً ودّ، سواع، یغوث، یعوق و نسر را رها نکنید.»این بت ها را ابتدا قوم حضرت نوح (علیه السّلام) می پرستیدند و پس از ایشان، اعراب به پرستش آن ها پرداختند. اینان بت هایی بودند که بعد از طوفان نوح در زیر گل و لای مدفون شده بودند، تا زمانی که دوباره سر برآوردند.
معرفی اجمالی
سواع، نام یکی از بت های بسیار قدیمی که به صورت زنی بود و قوم نوح آن را می پرستیدند. این بت در جاهلیت، معبود عرب و بت قبیله هذیل بود و با ظهور اسلام منهدم شد. «سواع» نزد «بنی هذیل» در «رهاط ینبع» بوده است. «سواع» به معنای الهه مرگ و شرور بوده و در مقابل «یعوق» قرار داشته که به معنای محافظ از مرگ و شر بوده است.
سرانجام سواع
بت سواع متعلق به هذیل بن مدرکه بوده، محل این بت رهاط از سرزمین ینبع از قراء مدینه بود و خدّام آن بنو لحیان بودند، پس از غلبه اسلام، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) عمرو بن عاص را برای شکستن آن بت اعزام فرمود. عمرو گوید: چون به کنار بت رسیدم، خادمش گفت: می خواهی چه کنی؟ گفتم: می خواهم به امر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) سرنگونش کنم. وی گفت: نتوانی چنین کنی. گفتم: چرا؟ گفت: آن خودت را مانع شود. گفتم: مگر او شعور دارد؟ و بالاخره آن را شکستم و به یاران گفتم خانه اش را نیز خراب کردند و سپس به خادم گفتم: چطور شد که آن مانع نشد؟ گفت: وی به خدا ایمان آورده است.
در قرآن از آن بدین صورت یاد شده است: «و قالوا لا تذرنّ ءالهتکم و لاتذرن ودّا و لا سواعا و لایغوث و لایعوق و نسرا؛ و گفتند از معبودان خود دست برندارید، مخصوصاً ودّ، سواع، یغوث، یعوق و نسر را رها نکنید.»این بت ها را ابتدا قوم حضرت نوح (علیه السّلام) می پرستیدند و پس از ایشان، اعراب به پرستش آن ها پرداختند. اینان بت هایی بودند که بعد از طوفان نوح در زیر گل و لای مدفون شده بودند، تا زمانی که دوباره سر برآوردند.
معرفی اجمالی
سواع، نام یکی از بت های بسیار قدیمی که به صورت زنی بود و قوم نوح آن را می پرستیدند. این بت در جاهلیت، معبود عرب و بت قبیله هذیل بود و با ظهور اسلام منهدم شد. «سواع» نزد «بنی هذیل» در «رهاط ینبع» بوده است. «سواع» به معنای الهه مرگ و شرور بوده و در مقابل «یعوق» قرار داشته که به معنای محافظ از مرگ و شر بوده است.
سرانجام سواع
بت سواع متعلق به هذیل بن مدرکه بوده، محل این بت رهاط از سرزمین ینبع از قراء مدینه بود و خدّام آن بنو لحیان بودند، پس از غلبه اسلام، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) عمرو بن عاص را برای شکستن آن بت اعزام فرمود. عمرو گوید: چون به کنار بت رسیدم، خادمش گفت: می خواهی چه کنی؟ گفتم: می خواهم به امر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) سرنگونش کنم. وی گفت: نتوانی چنین کنی. گفتم: چرا؟ گفت: آن خودت را مانع شود. گفتم: مگر او شعور دارد؟ و بالاخره آن را شکستم و به یاران گفتم خانه اش را نیز خراب کردند و سپس به خادم گفتم: چطور شد که آن مانع نشد؟ گفت: وی به خدا ایمان آورده است.
wikifeqh: سواع