ببر بالی ( نام علمی: Panthera tigris balica ) که در زبان اندونزیایی به آن هاریماو بالی[ ۱] می گویند و در زبان بالی قدیم، سامونگ[ ۲] خوانده می شد، کوچک ترین زیرگونه ببر بود که تنها در جزیرهٔ کوچک بالی اندونزی یافت می شد و یکی از سه زیرگونه ای بود که همراه با ببر جاوه که منقرض شد و ببر سوماترایی که به شدت در خطر انقراض قرار دارد در اندونزی می زیست. این جانور نسلش در ۲۷ سپتامبر ۱۹۳۷ با شکار آخرین ببر بالی ماده در سومبار کیما واقع در بالی غربی منقرض شد ولی گزارش های مکرر از دیده شدن این حیوان تا الان ادامه داشته است. احتمالاً جمعیت اولیهٔ ببر بالی نیز با توجه به کوچکی وسعت جزیره و کم بودن پوشش جنگلی آن زیاد نبوده و شکار بی رویهٔ این جانور به ویژه در دوران استعمار هلند، آخرین ضربهٔ مهلک را بر جمعیت کم تعداد آنها وارد آورد.
در سال 1912، ارنست شوارتز ، جانورشناس آلمانی ، پوست و جمجمه یک ببر ماده بالغ را در مجموعه موزه سنکنبرگ نشان داد که منشا آن بالی بود. او آن را Felis tigris balica نامید و استدلال کرد که با رنگ خز روشن تر و جمجمه کوچکتر با قوس های زیگوماتیک باریک تر از ببر جاوه متمایز است . در سال ۱۹۶۹، تمایز ببر بالی زیر سوال رفت، زیرا تجزیه و تحلیل مورفولوژیکی چندین جمجمه ببر از بالی نشان داد که تنوع اندازه شبیه جمجمه ببرهای جاوان است. رنگ و طرح راه راه خز تفاوت قابل توجهی ندارد. مقایسه DNA میتوکندریتوالی هایی از ۲۳ نمونه موزه ببر بالی و جاوه با دیگر زیرگونه های ببر زنده، شباهت ژنتیکی نزدیک ببرهای جزایر سوندا را نشان داد. آنها یک گروه تک فیلتیک را تشکیل می دهند که از ببرهای سرزمین اصلی آسیا متمایز و مساوی است.
در سال ۲۰۱۷، گروه ویژه طبقه بندی گربه ها از گروه تخصصی گربه ها، طبقه بندی گربه سانان را اصلاح کرد و اکنون جمعیت ببرهای بالی و جاوه منقرض شده و همچنین جمعیت ببر سوماترا را به عنوان P. t شناسایی می کند.
ببر بالی به عنوان کوچکترین ببر در جزایر سوندا توصیف شده است. در قرن بیستم، تنها هفت پوست و جمجمه از ببر بالی در مجموعه های موزه نگهداری می شد. ویژگی مشترک این جمجمه ها صفحه باریک پس سری است که مشابه شکل جمجمه ببرهای جاوه است. پوست نرهای اندازه گیری شده بین گیره ها از سر تا انتهای دم ۲۲۰ تا ۲۳۰ سانتی متر ( ۸۱ تا ۹۱ اینچ ) طول دارد. ارتفاع ماده ها ۱۹۰ تا ۲۱۰ سانتی متر ( ۷۵ تا ۸۳ اینچ ) است. وزن نرها از ۹۹ تا ۱۰۰ کیلوگرم ( ۲۰۰ تا ۲۲۰ پوند ) و ماده ها از ۶۵ تا ۸۰ کیلوگرم ( ۱۴۳ تا ۱۷۶ پوند ) متغیر بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال 1912، ارنست شوارتز ، جانورشناس آلمانی ، پوست و جمجمه یک ببر ماده بالغ را در مجموعه موزه سنکنبرگ نشان داد که منشا آن بالی بود. او آن را Felis tigris balica نامید و استدلال کرد که با رنگ خز روشن تر و جمجمه کوچکتر با قوس های زیگوماتیک باریک تر از ببر جاوه متمایز است . در سال ۱۹۶۹، تمایز ببر بالی زیر سوال رفت، زیرا تجزیه و تحلیل مورفولوژیکی چندین جمجمه ببر از بالی نشان داد که تنوع اندازه شبیه جمجمه ببرهای جاوان است. رنگ و طرح راه راه خز تفاوت قابل توجهی ندارد. مقایسه DNA میتوکندریتوالی هایی از ۲۳ نمونه موزه ببر بالی و جاوه با دیگر زیرگونه های ببر زنده، شباهت ژنتیکی نزدیک ببرهای جزایر سوندا را نشان داد. آنها یک گروه تک فیلتیک را تشکیل می دهند که از ببرهای سرزمین اصلی آسیا متمایز و مساوی است.
در سال ۲۰۱۷، گروه ویژه طبقه بندی گربه ها از گروه تخصصی گربه ها، طبقه بندی گربه سانان را اصلاح کرد و اکنون جمعیت ببرهای بالی و جاوه منقرض شده و همچنین جمعیت ببر سوماترا را به عنوان P. t شناسایی می کند.
ببر بالی به عنوان کوچکترین ببر در جزایر سوندا توصیف شده است. در قرن بیستم، تنها هفت پوست و جمجمه از ببر بالی در مجموعه های موزه نگهداری می شد. ویژگی مشترک این جمجمه ها صفحه باریک پس سری است که مشابه شکل جمجمه ببرهای جاوه است. پوست نرهای اندازه گیری شده بین گیره ها از سر تا انتهای دم ۲۲۰ تا ۲۳۰ سانتی متر ( ۸۱ تا ۹۱ اینچ ) طول دارد. ارتفاع ماده ها ۱۹۰ تا ۲۱۰ سانتی متر ( ۷۵ تا ۸۳ اینچ ) است. وزن نرها از ۹۹ تا ۱۰۰ کیلوگرم ( ۲۰۰ تا ۲۲۰ پوند ) و ماده ها از ۶۵ تا ۸۰ کیلوگرم ( ۱۴۳ تا ۱۷۶ پوند ) متغیر بود.
wiki: ببر بالی