باژه
فرهنگ اسم ها
معنی: نام یکی از سرداران ایرانی در زمان اردشیر پادشاه هخامنشی
برچسب ها: اسم، اسم با ب، اسم پسر، اسم فارسی
لغت نامه دهخدا
تو زر داری و من سخن عرضه دارم
تو در باژه افتی و من در عطاسه.
انوری.
باژه. [ ژِ ] ( اِخ ) نام سرداری که در زمان اردشیر دوم و در جنگهای بین لشکریان ایران و لاسدمونی بهمراهی راثین فرماندهی سپاه ایران را داشت. رجوع به ایران باستان پیرنیا ج 2 ص 1104 شود.
باژه. [ ژِ ] ( اِخ ) ربرت باژه. ادیب انگلیسی متولد در دارلی بسال 1728 م. و متوفی در 1801 م. این مرد در پنجاه و سه سالگی شروع به نویسندگی کرد، از کتب عمده او جیمز والاس را میتوان نام برد.
فرهنگ فارسی
ادیب انگلیسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید