باور نادرست استفاده از ده درصد مغز یک باور پذیرفته شده به طور گسترده در بین مردم است که می گوید همه یا اکثر انسان ها تنها از ۱۰ درصد یا مقدار کم دیگری از مغزشان استفاده می کنند. همچنین گفته شده است که افراد ممکن است از این قسمت دست نخورده بهره برداری کنند و هوش خود را افزایش دهند. این باور در مورد افرادی چون آلبرت اینشتین نیز به کار رفته است و گفته شده که آن ها توانسته اند از مقداری کمی بیشتر از مغزشان استفاده کنند و بدین ترتیب موفق به درک پدیده های پیچیده شده اند. [ ۱]
باوجود اینکه هوشیاری را می توان با تمرین افزایش داد، [ ۲] این مطلب که بخش های بزرگی از مغز غیرفعال اند و ممکن است فعال شوند پیش از آنکه ریشهٔ علمی داشته باشد، باوری عامیانه در میان مردم است. هرچند هنوز کارکرد بخش های مختلف مغز به درستی روشن نشده است، پژوهش ها نشان می دهد که همه قسمت های مغز کارکردی دارند و غیرفعال نیستند. [ ۳] [ ۴]
بری گوردون، متخصص مغز و اعصاب، این باور را غلط دانسته و توصیف می کند: «ما از تمامی قسمت های مغز استفاده می کنیم و بیشتر قسمت های مغز اکثر اوقات فعال هستند. »[ ۱] محقق علوم اعصاب، بری بویرشتاین، هفت دلیل برای رد این باور بیان می کند:[ ۵]
• بررسی آسیب دیدگی های مغزی: اگر ۹۰ درصد از مغز بی استفاده باشد، آسیب به این نواحی نباید بر عملکرد مغز اثری داشته باشد در مقابل، تقریباً هیچ ناحیه ای از مغز وجود ندارد که در صورت آسیب دیدگی باعث از دست دادن توانایی و قابلیت های جسمی نشود. حتی خفیف ترین آسیب ها به کوچکترین بخش های مغز می تواند آسیب های جدی به همراه داشته باشد.
• تصاویر گرفته شده از مغز نشان دهنده این هستند که بدون توجه به اینکه چه کاری انجام می دهیم، همهٔ بخش های مغز همیشه فعال هستند. بعضی از بخش ها در یک زمان از سایر بخش ها فعال ترند، ولی به استثنای آسیب های مغزی ( به بخش هایی از مغز ) هیچ بخشی در مغز وجود ندارد که کاملاً غیرفعال باشد.
• مغز بخش بسیار بزرگی از اکسیژن و مواد مغذی در مقایسه با بقیهٔ اعضای بدن را به خود اختصاص می دهد و چیزی در حدود بیست درصد از انرژی بدن را نیاز دارد ( بیشتر از سایر ارگان های بدن ) ، با توجه آنکه مغز، دو درصد از وزن بدن انسان را نیز تشکیل می دهد. [ ۶] [ ۷] اگر ۹۰ درصد آن بدون استفاده باشد یک مزیت بسیار بزرگ برای زنده ماندن انسان هایی با مغز کوچکتر و کارآمد تر وجود دارد و اگر این صحیح باشد، در فرایند گزینش طبیعی، مغز ناکارآمد حذف می شود این نیز بسیار بعید است که یک مغز با داشتن ماده زائد بسیاری در تکامل پیروز شده و در جایگاه نخست قرار گیرد. با توجه به خطر تاریخی مرگ در هنگام زایمان در ارتباط با اندازه بزرگ مغز ( با توجه به اندازه اسکلت جمجمه موجود ) [ ۸] این یک سد بزرگی در مقابل گزینش طبیعی است در صورتی که تنها ۱۰ در صد از مغز قابل استفاده باشد.
• تصویربرداری از مغز، با تکنولوژی هایی مانند تصویربرداری با مواد رادیو اکتیو پوزیترون دهنده ( PET ) و تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی یا اف ام آرآی نشان می دهد که در یک مغز زنده حتی در هنگام خواب نیز تمام بخش ها، از خود سطوحی از فعالیت را نشان می دهند. فقط در صورت وجود آسیب جدی در مغز، بخش هایی از آن غیرفعال و خاموش هستند.
• مشخص کردن فعالیت ها در مغز: علاوه بر در نظر گرفتن مغز به عنوان یک جرم، مغز دارای مناطق مشخص برای انواع مختلف پردازش اطلاعات است. دهه های متوالی تحقیقات و مطالعات و نقشه برداری از مناطق مختلف پردازش داده ها، نشان داده که هیچ بخش بدون فعالیتی در مغز وجود ندارد.
• مطالعات ریزساختاری: در روش ثبت تک واحدی، محققان یک دستگاه کوچک الکترودی را در مغز قرار داده تا فعالیت های تک سلولی را بررسی کند. اگر ۹۰ درصد از مغز قابل استفاده نبود این تکنیک آن را افشا می کرد.
• هرس سیناپسی: سلول های مغزی که فعالیتی ندارند، تمایل به از بین رفتن و تباهی دارند. اگر ۹۰ درصد مغز قابل استفاده نباشد، کالبد شکافی افراد معمولی بزرگسال، انحطاط در مقیاس بزرگ را افشا می ساخت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباوجود اینکه هوشیاری را می توان با تمرین افزایش داد، [ ۲] این مطلب که بخش های بزرگی از مغز غیرفعال اند و ممکن است فعال شوند پیش از آنکه ریشهٔ علمی داشته باشد، باوری عامیانه در میان مردم است. هرچند هنوز کارکرد بخش های مختلف مغز به درستی روشن نشده است، پژوهش ها نشان می دهد که همه قسمت های مغز کارکردی دارند و غیرفعال نیستند. [ ۳] [ ۴]
بری گوردون، متخصص مغز و اعصاب، این باور را غلط دانسته و توصیف می کند: «ما از تمامی قسمت های مغز استفاده می کنیم و بیشتر قسمت های مغز اکثر اوقات فعال هستند. »[ ۱] محقق علوم اعصاب، بری بویرشتاین، هفت دلیل برای رد این باور بیان می کند:[ ۵]
• بررسی آسیب دیدگی های مغزی: اگر ۹۰ درصد از مغز بی استفاده باشد، آسیب به این نواحی نباید بر عملکرد مغز اثری داشته باشد در مقابل، تقریباً هیچ ناحیه ای از مغز وجود ندارد که در صورت آسیب دیدگی باعث از دست دادن توانایی و قابلیت های جسمی نشود. حتی خفیف ترین آسیب ها به کوچکترین بخش های مغز می تواند آسیب های جدی به همراه داشته باشد.
• تصاویر گرفته شده از مغز نشان دهنده این هستند که بدون توجه به اینکه چه کاری انجام می دهیم، همهٔ بخش های مغز همیشه فعال هستند. بعضی از بخش ها در یک زمان از سایر بخش ها فعال ترند، ولی به استثنای آسیب های مغزی ( به بخش هایی از مغز ) هیچ بخشی در مغز وجود ندارد که کاملاً غیرفعال باشد.
• مغز بخش بسیار بزرگی از اکسیژن و مواد مغذی در مقایسه با بقیهٔ اعضای بدن را به خود اختصاص می دهد و چیزی در حدود بیست درصد از انرژی بدن را نیاز دارد ( بیشتر از سایر ارگان های بدن ) ، با توجه آنکه مغز، دو درصد از وزن بدن انسان را نیز تشکیل می دهد. [ ۶] [ ۷] اگر ۹۰ درصد آن بدون استفاده باشد یک مزیت بسیار بزرگ برای زنده ماندن انسان هایی با مغز کوچکتر و کارآمد تر وجود دارد و اگر این صحیح باشد، در فرایند گزینش طبیعی، مغز ناکارآمد حذف می شود این نیز بسیار بعید است که یک مغز با داشتن ماده زائد بسیاری در تکامل پیروز شده و در جایگاه نخست قرار گیرد. با توجه به خطر تاریخی مرگ در هنگام زایمان در ارتباط با اندازه بزرگ مغز ( با توجه به اندازه اسکلت جمجمه موجود ) [ ۸] این یک سد بزرگی در مقابل گزینش طبیعی است در صورتی که تنها ۱۰ در صد از مغز قابل استفاده باشد.
• تصویربرداری از مغز، با تکنولوژی هایی مانند تصویربرداری با مواد رادیو اکتیو پوزیترون دهنده ( PET ) و تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی یا اف ام آرآی نشان می دهد که در یک مغز زنده حتی در هنگام خواب نیز تمام بخش ها، از خود سطوحی از فعالیت را نشان می دهند. فقط در صورت وجود آسیب جدی در مغز، بخش هایی از آن غیرفعال و خاموش هستند.
• مشخص کردن فعالیت ها در مغز: علاوه بر در نظر گرفتن مغز به عنوان یک جرم، مغز دارای مناطق مشخص برای انواع مختلف پردازش اطلاعات است. دهه های متوالی تحقیقات و مطالعات و نقشه برداری از مناطق مختلف پردازش داده ها، نشان داده که هیچ بخش بدون فعالیتی در مغز وجود ندارد.
• مطالعات ریزساختاری: در روش ثبت تک واحدی، محققان یک دستگاه کوچک الکترودی را در مغز قرار داده تا فعالیت های تک سلولی را بررسی کند. اگر ۹۰ درصد از مغز قابل استفاده نبود این تکنیک آن را افشا می کرد.
• هرس سیناپسی: سلول های مغزی که فعالیتی ندارند، تمایل به از بین رفتن و تباهی دارند. اگر ۹۰ درصد مغز قابل استفاده نباشد، کالبد شکافی افراد معمولی بزرگسال، انحطاط در مقیاس بزرگ را افشا می ساخت.
