بانک های تجاری

[ویکی فقه] با تصویبنامه دولت در ۱۳۲۷ ش، که در آن برای بانک های خارجی محدودیت قائل شده بود، برای سرمایه گذاری و تأسیس بانک های ایرانی شرایط فراهم شد؛ و از آن پس، بتدریج، بانکهای ایرانی شکل گرفت و در دوره رونق اقتصادی، بر تعداد آن ها افزوده شد. بانکهای تجاری از جمله این بانک هاست.
بانک های تجاری در امور بازرگانی فعالیت داشتند و کارشان تأمین اعتبار لازم برای بازرگانی داخلی و خارجی، پرداخت اعتبار در مقابل تنزیل اوراق تجارتی مشتریان، و معاملات ارزی بود.

علت بیش تر بودن سپرده در این بانک ها
چون نرخ بهره پرداختی این بانکها ۲ تا ۳ درصد بیش از نرخ بهره رسمی بود، در مقایسه با بانک های تخصصی، سپرده های بیشتری داشتند.

دلیل گرایش به بانک های تجاری
پس از ۱۳۲۷ ش و تصویبنامه این سال، تأسیس بانک در ایران، بیشتر به سوی بانک های تجاری گرایش داشت. زیرا در عین این که تنزیل اوراق تجارتی سودآور بود، نتیجه کار مؤسسات صنعتی و کشاورزی برای بخش خصوصی نامعلوم بود؛ از این رو بخش خصوصی، از سرمایه گذاری در بانک های تخصصی ابا داشت.

منبع
...