باله لیک تپه

باله لیک تپه در ازبکستان، یک مکان باستان شناسی آسیای مرکزی که نقاشی های دیواری فراوانی دارد. [ ۱] این مکان یک عمارت استحکاماتی کوچک متعلق به یک قبیله شاهزاده هپتالی دارد. [ ۲] به طور کلی قدمت آن کمی دیرتر از نقاشی در دلبرجین است، از اواخر قرن پنجم تا اوایل قرن هفتم پس از میلاد، یا از اواخر قرن ششم تا اوایل قرن هفتم پس از میلاد. نقاشی های باله لیک تپه بخشی از مکتب تخارستانی است، [ ۳] پس از آنها هنر سغدی پنج کند به ترتیب زمانی قرار گرفته است. [ ۴]
موضوع دیوارنگاره های این محل به طور یکسان با جشن و سرور مرتبط است. [ ۵] سبک نقاشی با سبک بومی پنجکنت، افراسیاب یا ورخشه کاملاً متفاوت است. اگرچه موضوع فراگیر ضیافت با مضمون مذهبی نقاشی های دیواری بودایی تخارستان متفاوت است و این نقاشی علیرغم وجود عناصر معدودی از شخصیت بودایی برخوردار نیست، اما می توان شباهت هایی را در سبک و شمایل نگاری یافت. [ ۶]
مردان در نقاشی ها بدون ریش و زنان دارای ویژگی های گرد هستند. آنها با لباس های باشکوه و جواهرات زیبا آراسته شده اند. [ ۷]
به نظر می رسد این نقاشی ها هپتالیان را در اوایل قرن ششم پس از میلاد، قبل از ورود اولین ترک ها به خاقانات ترک و تثبیت آمودریا به عنوان مرز جنوبی آن ها در سال ۵۷۱ میلادی به تصویر می کشند که باله لیک تپه را در بر می گرفت. [ ۸] بیشتر نقاشی های دیواری در نیمه دوم قرن ششم ( ۵۵۰–۶۰۰ میلادی ) تخریب شد. انواع بسیار مشابه هپتالی ها در نقاشی های اهداکنندگان بوداهای بامیان، بر سقف ۳۵ متری بودا دیده می شود. [ ۹]
نقاشی های باله لیک تپه بسیار شبیه به نقاشی های تپه دلبرجین و برخی شبیه بامیان است که هر دو مربوط به حدود یک قرن قبل از قرن پنجم تا ششم پس از میلاد یا حتی به گفته برخی از مراجع بر اساس سکه شناسی به قرن چهارم می رسد. [ ۱۰]