بالشتک دندانی ( انگلیسی: Dental pad ) یکی از ویژگی های آناتومی دندان نشخوارکنندگان است که از کمبود دندان های پیش ناشی می شود و به آنها کمک می کند تا مقادیر زیادی علف و سایر مواد گیاهی را جمع آوری کنند. [ ۱] [ ۲] این ویژگی را می توان در نشخوارکنندگانی مانند گاو و گوسفند مشاهده کرد. در گاو، از زبان برای گرفتن غذا و فشار دادن آن بین بالشتک دندانی و دندان های پیش پایینی استفاده می شود. با این حال، از آنجایی که آنها نمی توانند علف را گاز بگیرند، در چرای نزدیک تر از ۱۵ سانتی متر از سطح زمین ناکارآمد هستند. [ ۲] [ ۳]
پد دندانی یک سطح سخت و مسطح است که از یک لایه بافت سخت به نام اپیتلیوم دندانی ساخته شده است.
نشخوارکنندگان از بالشتک دندانی خود به همراه دندان های ثنایای پایینی خود برای گرفتن و شکستن پوشش گیاهی در طول چرا استفاده می کنند. آنها برای جویدن مؤثر غذای خود به زبان قوی و عمل آسیاب قوی دندانهای ثنایای تحتانی خود در مقابل پد دندانی تکیه می کنند.
بالشتک دندانی در نشخوارکنندگان نقش مهمی در سیستم گوارشی منحصربه فرد آن ها بازی می کند، که شامل بازگرداندن غذای نیمه هضم شده ( کاد ) از شکمبه، جویدن مجدد آن با استفاده از بالشتک و دندان ها و سپس بلعیدن آن برای هضم بیشتر است. این فرایند که به عنوان نشخوار یا «جویدن نشخوار» شناخته می شود، به نشخوارکنندگان کمک می کند حداکثر مواد مغذی را از رژیم غذایی گیاهی خود استخراج کنند.
داشتن یک بالشتک دندانی سالم برای نشخوارکنندگان مهم است، زیرا هر گونه ناهنجاری یا مشکلی در بالشتک دندانی می تواند بر توانایی آنها در چرای مناسب و هضم غذا تأثیر بگذارد. مراقبت منظم از دندان و نظارت توسط دامپزشک برای اطمینان از سلامت دندان نشخوارکنندگان ضروری است.
مکانیسم بالشتک دندانی در نشخوارکنندگان بخش مهمی از فرایند جویدن تخصصی آنها است. نشخوارکنندگان یک سیستم گوارشی منحصر به فرد دارند که به آنها اجازه می دهد تا مواد مغذی را به طور مؤثر از مواد گیاهی استخراج کنند و پد دندان نقشی حیاتی در این فرایند ایفا می کند.
هنگامی که یک نشخوارکننده پوشش گیاهی را مصرف می کند، در ابتدا مرحله بلع سریع را طی می کند که در آن به سرعت مقادیر زیادی غذا را بدون جویدن زیاد می خورد. سپس غذا وارد شکمبه می شود که بزرگ ترین قسمت معده نشخوارکننده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپد دندانی یک سطح سخت و مسطح است که از یک لایه بافت سخت به نام اپیتلیوم دندانی ساخته شده است.
نشخوارکنندگان از بالشتک دندانی خود به همراه دندان های ثنایای پایینی خود برای گرفتن و شکستن پوشش گیاهی در طول چرا استفاده می کنند. آنها برای جویدن مؤثر غذای خود به زبان قوی و عمل آسیاب قوی دندانهای ثنایای تحتانی خود در مقابل پد دندانی تکیه می کنند.
بالشتک دندانی در نشخوارکنندگان نقش مهمی در سیستم گوارشی منحصربه فرد آن ها بازی می کند، که شامل بازگرداندن غذای نیمه هضم شده ( کاد ) از شکمبه، جویدن مجدد آن با استفاده از بالشتک و دندان ها و سپس بلعیدن آن برای هضم بیشتر است. این فرایند که به عنوان نشخوار یا «جویدن نشخوار» شناخته می شود، به نشخوارکنندگان کمک می کند حداکثر مواد مغذی را از رژیم غذایی گیاهی خود استخراج کنند.
داشتن یک بالشتک دندانی سالم برای نشخوارکنندگان مهم است، زیرا هر گونه ناهنجاری یا مشکلی در بالشتک دندانی می تواند بر توانایی آنها در چرای مناسب و هضم غذا تأثیر بگذارد. مراقبت منظم از دندان و نظارت توسط دامپزشک برای اطمینان از سلامت دندان نشخوارکنندگان ضروری است.
مکانیسم بالشتک دندانی در نشخوارکنندگان بخش مهمی از فرایند جویدن تخصصی آنها است. نشخوارکنندگان یک سیستم گوارشی منحصر به فرد دارند که به آنها اجازه می دهد تا مواد مغذی را به طور مؤثر از مواد گیاهی استخراج کنند و پد دندان نقشی حیاتی در این فرایند ایفا می کند.
هنگامی که یک نشخوارکننده پوشش گیاهی را مصرف می کند، در ابتدا مرحله بلع سریع را طی می کند که در آن به سرعت مقادیر زیادی غذا را بدون جویدن زیاد می خورد. سپس غذا وارد شکمبه می شود که بزرگ ترین قسمت معده نشخوارکننده است.
wiki: بالشتک دندانی