باقر بن عثمان بخاری اوچی

[ویکی فقه] باقر بن عثمان بُخاری اوچی، از عرفای قرن یازدهم شبه قاره و صاحب جواهرالاولیا است.
محمدعلی بن شیخ عبدالواسع صوفی، شاگرد و مریدِ باقر نام او را محمدباقر تارکی نوشته، امّا خود او فقط سیّدباقر آورده است.
از نیاکان او نخستین کسی که از بخارا به هند مهاجرت کرد سیّدجلال بن سیّدعلی ابوالمؤید بود که در ۶۳۵ از راه مُلتان به بکّر (در پنجاب پاکستان ) رسید و با شیخ بهاءالدین زکریای ملتانی (متوفی ۶۶۱) بیعت کرد و پس از درگذشت او به اجازه پسرش، شیخ صدرالدین عارف ملتانی، در اُچ (در پنجاب پاکستان) اقامت گزید.
سیّدجلال الدین بخاری، معروف به جهانیان جهانگشت (۷۰۷ـ۷۸۵)، از عارفان نامدار آن خطّه و صاحب چندین کتاب فارسی، یکی دیگر از اجداد باقر است.
پدرش عثمان، که تا ۱۰۵۱ زنده بود، نیز از صوفیه و نویسنده مونس البخاری کلان و مونس البخاری خرد و مجموع البخاری و بحرالعجایب است.
باقر در اُچ زاده شد و تحصیلات ابتدایی را در محضر سیدشمس الدین مخدوم امام بخاری گجراتی، نویسنده راحت البخاری و تفسیر بخاری، تکمیل کرد و خرقه خلافت را از پدر خود گرفت و به چلّه نشینی و اعتکاف و ارشاد و تبلیغ پرداخت.

شاگردان
علی اکبر بن سیدحامد قتال اُچی، صاحب فوایدالبخاری و باقرالانوار، از شاگردان او بوده است.

وفات
تاریخ دقیق تولّد و وفات باقر معلوم نیست.
اما مطمئناً تا ۱۰۹۸ زنده بوده است.
قبر او در اُچ موجود است.

کتاب جواهرالاولیا
...