بافت برداری

بافت برداری یا بیوپسی ( به فرانسوی: Biopsie ) ، که به آن تکه برداری و نمونه برداری نیز می گویند، یک آزمایش پزشکی است که معمولاً توسط یک جراح یا متخصص رادیولوژی انجام می شود و شامل برداشتن نمونه ای از سلول ها یا بافت ها برای بررسی وجود یک بیماری یا تعیین وسعت آن است. بافت برداشته شده معمولاً توسط متخصص آسیب شناسی زیر میکروسکوپ بررسی می شود، اما می تواند به شکل شیمیایی نیز آنالیز شود. وقتی کل یک توده یا ناحیهٔ مشکوک برداشته می شود، این عمل بافت برداری برداشتی نامیده می شود. در بافت برداری برشی یا بافت برداری با سوزن ضخیم قسمتی از بافت ناهنجار را بدون تلاش برای خارج کردن تمام ضایعه یا تومور برمی دارند. وقتی نمونهٔ بافت یا مایع به وسیلهٔ سوزن و به شکلی برداشته می شود که سلول ها بدون حفظ ساختار بافتی آنها خارج می شوند، این عمل را بافت برداری آسپیراسیون با سوزن ظریف می نامند. بافت برداری ها بیش از همه برای بررسی و تشخیص عارضه های محتمل سرطانی یا التهابی انجام می شوند.
به طورکلی، بیوپسی سه نوع است:
بیوپسی با سوزن: پزشک پس از بی حسیِ موضعی، نمونهٔ کوچکی از بافت را با سوزن از بدن خارج می کند. که می تواند توسط سرنگ ( FNA ) یا سوزن بیوپسی ( Core needle ) انجام شود.
بیوپسی باز: پزشک پس از بی حسیِ موضعی یا بیهوشیِ عمومی پوست بیمار را شکافته، مقداری از بافت را خارج می کند.
بیوپسی کلی: در این روش، پزشک کل بافت را برمی دارد. این روش اغلب دربارهٔ تومورها به کار می رود.
وقتی ظن سرطان وجود دارد، از تکنیک های بافت برداری مختلفی می توان استفاده کرد. بافت برداری برداشتی تلاشی برای خارج کردن تمام یک ضایعه است. هنگامی که نمونه ارزیابی شد، افزون بر تشخیص، مقدار بافت های درگیرنشده در اطراف ضایعه یعنی حاشیهٔ امن نمونه بررسی می شود تا مشخص شود که آیا بیماری از ناحیهٔ بافت برداری شده فراتر رفته است یا خیر. «حاشیهٔ سالم» یا «حاشیهٔ منفی» به معنای آن است که در لبه های نمونهٔ بافت برداری، بیماری یافت نشده است. «حاشیهٔ مثبت» به معنای آن است که بیماری یافت شده و ممکن است بسته به تشخیص، به اکسیزیون نیاز باشد.
وقتی برداشت کامل توده به دلایلی امکان پذیر نباشد، ممکن است تکه ای از بافت به وسیلهٔ بافت برداری برشی خارج شود. در برخی موارد، نمونه می تواند به وسیلهٔ ابزارهایی که نمونه را «گاز می گیرند» برداشته شود. سایزهای مختلفی از سوزن ها می توانند نمونهٔ بافت را در سوراخ سوزن جمع کنند ( بافت برداری با سوزن ضخیم ) . سوزن هایی که قطر کمتری دارند سلول ها و خوشه های سلولی را برمی دارند ( بافت برداری آسپیراسیون با سوزن ظریف ) .