باغو

لغت نامه دهخدا

باغو. ( اِخ ) از امرای مغول که به سیستان لشکر کشیده است : آمدن امراء کبار باغو و ارس نویین با دوازده هزار سوار و ملک شمس الدین کرت با جملگی لشکر غور و خراسان و اسفزار و فراه و غیره [ 663 هَ. ق. ] ( از تاریخ سیستان چ بهار ص 400 ).

باغو. ( اِخ ) نام رودی است در گرگان : بر طبق شرحی که یوشین نوشته است نهرها و رودخانه های ذیل وارد خلیج استرآباد میشوند: قره سو، باغو یا سیاه جو،...دو رودخانه که نسبةً بزرگترند یکی قره سو و دیگری باغو است. ( ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 97 ).

باغو. ( اِخ ) از دیه های انزان است.( از ترجمه مازندران و استراباد رابینو ص 168 ). دهی است از دهستان انزان بخش بندرگز شهرستان گرگان که در90 هزارگزی جنوب خاوری بندر گز و شمال راه شوسه گرگان به بهشهر در دامنه جنگل واقع است. ناحیه ای است دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 200 تن سکنه ، آب آنجااز قنات تأمین میشود، محصول عمده آن غلات و برنج وپنبه و صیفی و کنجد و شغل مردمش زراعت است و راه فرعی به شوسه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

باغو. ( اِخ ) دهی است از دهستان ایسین بخش مرکزی شهرستان بندرعباس که در 8 هزارگزی شمال بندرعباس و سه هزارگزی خاور راه شوسه کرمان به بندر عباس ، در جلگه واقع است. ناحیه ای است گرمسیر ودارای 181 تن سکنه. آب آن از چاه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و خرما و شغل مردمش زراعت و مکاری وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

باغو. ( اِخ )دهی است از دهستان احمدی بخش سعادت آباد شهرستان بندرعباس که در 115 هزارگزی جنوب خاوری حاجی آباد و 9 هزارگزی باختر راه مالرو میناب به فارغان واقع است و 10 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

باغو. ( اِخ ) از شهرهای اسپانیا. و رجوع به باغه شود. نسبت بدان بیغی است.

فرهنگ فارسی

از شهر های اسپانیا

گویش مازنی

/baaghoo/ روستایی در حوزه ی شهرستان کردکوی & یکی از روستاهای بندرگز که در یازده کیلومتری آن واقع است

دانشنامه عمومی

باغو (بندرعباس). باغو، روستایی در دهستان سرخون بخش مرکزی شهرستان بندرعباس در استان هرمزگان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۵۵۳ نفر ( ۱۵۷ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس باغو (بندرعباس)

باغو (بندرگز). باغو روستایی در دهستان انزان شرقی بخش مرکزی شهرستان بندرگز استان گلستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۶۶۲ نفر ( ۲۱۸خانوار ) بوده است. [ ۱]
روستای باغو یکی از قدیمی ترین روستاهای دهستان انزان شرقی بحساب می آید که در عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و۴۶ دقیقه وطول جغرافیایی ۵۴ درجه۰۲ دقیقه مدار زمین و در استان گلستان ونزدیک به دو کیلومتری جاده اصلی تهران - مشهد از سمت شمال و از جنوب به جاده قدیم شاه عباسی و از شرق به روستای کارکنده و از غرب به وسیله جاده میان روستای به روستای سرمحله می رسد این روستا جمعیتی معادل ۷۰۰ نفر داشته و در حدود ۱۴۲ هکتار زمین زراعی دارد که تحت کشت محصولاتی مثل برنج وسویا ودرگذشته یکی از مراکز کشت پنبه محسوب می شد. شغل اصلی مردم این روستا کشاورزی و باغداری ودامداری به صورت سنتی می باشد. باغو بیشتر زمینهایش به صورت صاف هموار وجلگه ای که تا سواحل خلیج استراباد می رسد که عده ای از اهالی به بهانه هایی زمین های خود را فروخته وروانه شهرهای بزرگ وکوچک اطراف شده اند این روستا دارای مردمی مهربان وخونگرم با اعتقادات مذهبی واسلامی ومتدین به دین اسلام وزبان رسمی مردم فارسی امابه گویش محلی مازندرانی وگیلک تکلم می کنند. این روستا ۳ شهید بزرگوار به انقلاب تقدیم کرده است.
در حال حاضراین روستا از امکانات آب، برق، گاز، تلفن, پست بانک ونیز راه آسفالته ومدرسه وامکانات بهداشتی ( خانه بهداشت و…. ) زمین چمن فوتبال و باشگاه ورزشی و سالن سرپوشیده ( درحال احداث ) و آتش نشانی و اتاق مدیریت بحران بسیار فعال بهرمند می باشند فاصله این روستا تاشهرستان بندرگز حدود ۸ کیلومتر می باشد. در ضمن شهرک صنعتی بندرگز نیز جزئ از زمین های این روستا بوده است.
در این روستا طایفه هایی چون گرشاسبی. مسعودی ازطالقان وحسینی. منوچهری ازپل سفید، امیری و بهمنی از دامغان. کندابی. میرشکارکه طایفه ای از هندوستان در زمان نادر شاه وکریمی. عقیلی. ایمانی رود بارکی. البرزی وهزارجریبی از روستای لند و پیته نو هزارجریب. میرزایی ازروستای بنفش تپه و طایفه روزه دارازکردکوی ساکنین این روستا را تشکیل و در حال حاضر دراین روستا سکونت دارند.
این روستا همچون روستاهای اطراف پذیرای مهاجرانی از روستاهای هزار جریب واستان های شرقی کشور عزیز مان ایران به شمال کشور و از جمله این روستا عزیمت نموده وساکن شدن وطایفه دیگری که درصد کمی از جمعیت روستا را تشکیل می دهند بنام گودار که تقریباًقشر فقیر وکم در آمد روستا محسوب می شوند که در گذشته به کار نوازندگی ومطربی مشغول بوده اند و در کتاب جغرافیایی تاریخی گیلان مازندران واذربایجان نوشته ابوالقاسم طاهری چاپ سال ۱۳۴۷درص۵۳ اینطور آمده است آنان را باید پارپای مازندران خواندواین طایفه بی شباهت به یکی از قبایل هندی ( کولی ) نمی باشندکه درگذشته به کشور عزیزمان ایران وبخصوص منطقه شمال کشور عزیمت نموده اند البته این قشر باهمه تنگ دستی مردمی زحمت کش می باشند.
عکس باغو (بندرگز)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس