باغداری پایدار یا باغبانی پایدار ( به انگلیسی: Sustainable gardening ) ، شامل محوطه های خاص پایدار، طراحی پایدار چشم انداز، محوطه سازی پایدار، و معماری پایدار محوطه است که منجر به ایجاد مکان پایدار می شود. آن شامل گروه متفاوتی از علایق باغبانی است که می تواند اهداف و مقاصد مرتبط با پست بین المللی ( برنامه های توسعه پایدار و پایداری ارائه شده در دهه ۱۹۸۰ با در نظر گرفتن این واقعیت که انسان ها در حال حاضر از منابع بیوفیزیکی طبیعی سریع تر از توان تجدید طبیعت استفاده می کنند ) را در خود داشته باشد[ ۱] موارد گنجانده شده در این مفهوم شامل باغبان های خانگی، اعضای صنایع چشم انداز و مقامات شهری است که عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی را برای ایجاد آینده ای پایدار ادغام می کنند. باغبانی ارگانیک و استفاده از گیاهان بومی بخش جدایی ناپذیر باغبانی پایدار است. [ ۲]
پس از استقرار کشاورزی پایدار در اوایل دهه ۱۹۸۰ و قبل از ظهور باغبانی پایدار ( به عنوان باغبانی تولید پایدار ) ، انجمن بین المللی علوم باغبانی اولین همایش بین المللی در مورد توسعه پایدار در باغبانی را در کنگره بین المللی باغبانی در تورنتو در سال ۲۰۰۲ برگزار کرد. این همایش نتیجه گیری هایی … در مورد توسعه پایدار در باغبانی و اطلاعیه ای برای قرن ۲۱ ارائه نمود. [ ۳] اصول و اهداف مشخص شده در این کنفرانس در شرایط عملی تر در کنفرانس بعدی در سئول در سال ۲۰۰۶ مورد بحث قرارگرفت. [ ۴]
بسیاری از اصول و ایده های سازگار با محیط زیست حمایت شده توسط باغ ها، مناظر و مکان های پایدار، اقدامات پایدار را به عنوان واکنشی به کشاورزی صنعتی منابع فشرده دائمی نموده اند. این اقدامات به عنوان جنبش هایی برای خودکفایی و کشاورزی در مقیاس کوچک بر اساس رویکرد سیستم های جامع و اصول زیست محیطی تعیین شدند. آنچه که در این حوزه گنجانده می شود شامل پویایی زیستی، کشاورزی بدون شخم، اگرواکولوژی، کشاورزی فوکوئوکا، باغبانی جنگلی، باغبانی ارگانیک و موارد دیگر است. در مقیاس بزرگتر، اخیراً ( برنامه ریزی تمام مزرعه ) در سال ۱۹۹۵ و کشاورزی بومی در سال ۲۰۰۰ و و انواع دیگری از سیستم های کشاورزی پایدار مطرح شده است. شاید پرنفوذترین مورد از این روش ها، کشاورزی پایدار است که توسط ۲ فرد استرالیایی بیل مولیسون و دیوید هولمگرین به صورت هم سیستم طراحی و هم فلسفه یا شیوه زندگی تعریف شد . کشاورزی پایدار شامل بسیاری از اصول و اقدامات ذکر شده در بالا است، اما پایه فلسفی گسترده را که تحت عنوان کشاورزی پایدار، اصول و مسیرهای فراتر از پایداری در سال ۲۰۰۲ نشان داده شد را در بر نمی گیرد . استفاده از اصول پایداری در حوزه باغبانی در حال حاضر به طور گسترده در تجارت و دانشگاه پذیرفته شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از استقرار کشاورزی پایدار در اوایل دهه ۱۹۸۰ و قبل از ظهور باغبانی پایدار ( به عنوان باغبانی تولید پایدار ) ، انجمن بین المللی علوم باغبانی اولین همایش بین المللی در مورد توسعه پایدار در باغبانی را در کنگره بین المللی باغبانی در تورنتو در سال ۲۰۰۲ برگزار کرد. این همایش نتیجه گیری هایی … در مورد توسعه پایدار در باغبانی و اطلاعیه ای برای قرن ۲۱ ارائه نمود. [ ۳] اصول و اهداف مشخص شده در این کنفرانس در شرایط عملی تر در کنفرانس بعدی در سئول در سال ۲۰۰۶ مورد بحث قرارگرفت. [ ۴]
بسیاری از اصول و ایده های سازگار با محیط زیست حمایت شده توسط باغ ها، مناظر و مکان های پایدار، اقدامات پایدار را به عنوان واکنشی به کشاورزی صنعتی منابع فشرده دائمی نموده اند. این اقدامات به عنوان جنبش هایی برای خودکفایی و کشاورزی در مقیاس کوچک بر اساس رویکرد سیستم های جامع و اصول زیست محیطی تعیین شدند. آنچه که در این حوزه گنجانده می شود شامل پویایی زیستی، کشاورزی بدون شخم، اگرواکولوژی، کشاورزی فوکوئوکا، باغبانی جنگلی، باغبانی ارگانیک و موارد دیگر است. در مقیاس بزرگتر، اخیراً ( برنامه ریزی تمام مزرعه ) در سال ۱۹۹۵ و کشاورزی بومی در سال ۲۰۰۰ و و انواع دیگری از سیستم های کشاورزی پایدار مطرح شده است. شاید پرنفوذترین مورد از این روش ها، کشاورزی پایدار است که توسط ۲ فرد استرالیایی بیل مولیسون و دیوید هولمگرین به صورت هم سیستم طراحی و هم فلسفه یا شیوه زندگی تعریف شد . کشاورزی پایدار شامل بسیاری از اصول و اقدامات ذکر شده در بالا است، اما پایه فلسفی گسترده را که تحت عنوان کشاورزی پایدار، اصول و مسیرهای فراتر از پایداری در سال ۲۰۰۲ نشان داده شد را در بر نمی گیرد . استفاده از اصول پایداری در حوزه باغبانی در حال حاضر به طور گسترده در تجارت و دانشگاه پذیرفته شده است.
wiki: باغبانی پایدار