معماری پایدار

دانشنامه عمومی

معماری پایدار[ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] یا معماری پایا[ ۵] ( به انگلیسی: Sustainable architecture ) گرایشی در معماری است که به دنبال به حداقل رساندن اثرات منفی زیست محیطی ساختمان ها از طریق افزایش بهره وری و اعتدال در استفاده از مصالح، انرژی، فضای ساخت و به طور کلی اکوسیستم در ابعاد وسیع است. معماری پایدار در طراحی محیط ساخته شده، از یک رویکرد آگاهانه در مورد انرژی و حفاظت از محیط زیست استفاده می کند. [ ۶]
هدف از پایداری، یا طراحی اکولوژیکی این است که اطمینان حاصل کنیم منابعی که امروز در دسترسمان قرار دارد به گونه ای استفاده شود که برای سلامت کلی انسان ها زیان نداشته یا باعث از دسترس خارج شدن منابع برای سایر کاربردها در دراز مدت نشود. [ ۷]
بهره وری انرژی در کل چرخه عمر یک ساختمان، مهم ترین هدف معماری پایدار است. معماران از بسیاری از تکنیک های غیرفعال و فعال مختلف برای کاهش انرژی مورد نیاز ساختمان ها و افزایش توانایی آن ها در جذب یا تولید انرژی استفاده می کنند. [ ۸] معماری پایدار برای به حداقل رساندن هزینه ها و پیچیدگی، سیستم های غیرفعال را در اولویت قرار می دهد و از طریق موقعیت دهی ساختمان و گنجاندن عناصر معماری بر روی آن سعی در برطرف کردن نیازهای انرژی ساختمان می کند، و از منابع انرژی تجدیدپذیر و سپس منابع سوخت فسیلی فقط در صورت نیاز و به عنوان مکمل استفاده می کند. [ ۹] برای استفاده بهینه از منابع محیطی می توان از تحلیل محوطه ساختمان ( Site analysis ) برای بهره برداری از منابعی مانند نور خورشید و باد برای گرمایش و تهویه استفاده کرد.
روش های معماری غیرفعال متعددی در طول زمان توسعه یافته اند. نمونه هایی از این روش ها عبارتند از: چیدمان اتاق ها یا اندازه و جهت دهی ( orientation ) پنجره ها در یک ساختمان[ ۱۰] و جهت دهی ( orientation ) نماها و خیابان ها یا نسبت بین ارتفاع ساختمان و عرض خیابان برای برنامه ریزی شهری. [ ۱۱]
یکی از عناصر مهم و مقرون به صرفه هر سیستم گرمایش، سرمایش و تهویه مطبوع ( HVAC ) کارآمد در ساختمان ها، عایق کاری خوب است. ساختمانی کارآمدتر به توان تولید یا اتلاف گرمای کمتری نیاز دارد، اما ممکن است به ظرفیت تهویه بیشتری برای خروج هوای آلوده داخل خانه نیاز داشته باشد.
مقادیر قابل توجهی انرژی توسط جریان های آب، هوا و کمپوست خروجی از ساختمان خارج می شود. فناوری های بازیافت انرژی در محل می توانند به طور مؤثری انرژی را از آب گرم و هوای کهنه بازپس بگیرند و آن انرژی را به آب سرد تازه یا هوای تازه ورودی منتقل کنند. بازپس گیری انرژی از کمپوست خروجی از ساختمان ها برای مصارفی غیر از باغبانی، نیازمند هاضم های بی هوازی مرکزی است.
عکس معماری پایدارعکس معماری پایدارعکس معماری پایدارعکس معماری پایدارعکس معماری پایدارعکس معماری پایدار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس