باغبانی در بستر برجسته

باغبانی در بستر برجسته ( به انگلیسی: Raised - bed gardening ) گونه ای از باغبانی است که در آن بستر کشت ( منطقه کاشت ریشه ) در ۱–۱٫۲ متری زمین بوده و می تواند با هر شکل یا طولی باشد. خاک بستر کشت بالاتر از سطح خاکِ اطراف، مرتفع شده است[ ۱] و گاهی توسط یک قاب چوبی، سنگی یا با بلوک های بتنی محصور می شود و خاک آن را با کمپوست غنی می کنند. در باغبانی در بستر برجسته گونه های گوناگون گیاهان را در الگوهای هندسی منظم می کارند و معمولاً فاصله بین گیاهان کمتر از چیزی است که در باغبانی در زمین باز رایج است. [ ۲] فاصله ها به شکلی تنظیم می شود که وقتی گیاهان کامل رشد کردند، برگ های آن ها تنها کمی با یک دیگر تماس بگیرند و از این محیط زیست برای رشد علف هرز درست نشود[ ۲] و همچنین رطوبتِ خاک حفظ شود. [ ۳] روش بستر برجسته مزایای مختلفی دارد: فصل کاشت را گسترش می دهد، [ ۲] اگر به درستی کاشته و طراحی شود می تواند باعث کاهش علف های هرز شود[ ۲] و نیاز به این که خاک منطقه با کیفیت باشد را از بین می برد زیرا که نیازی به استفاده از خاک محل نیست و می توان خاکِ بهتری را به کار برد. از سوی دیگر از آن جا که باغبانان بر روی بستر برجسته راه نمی رود خاک فشرده نشده که به رشد آسان تر ریشه و رسیدن اکسیژن مناسب به ریشه ها می شود. [ ۴] فواصل نزدیک کاشت و استفاده از کمپوست بازده بیشتری در مقایسه با روش های متدوال باغبانی دارد. همچنین بستر برجسته اجازه می دهد که افراد مسن و معلول جسمی که تمایل به رشد گیاهان دارند بتوانند بدون نیاز به خم شدن این امکان را انجام دهند. [ ۴]
بسترهای برجسته خود وامدار به توسعه سیستم های کشاورزی پیچیده ای است که از بسیاری از اصول و روش های کشاورزی دائمی استفاده می کند؛ که می توان به طور مؤثر برای کنترل فرسایش و بازیافت و حفظ آب و مواد مغذی را با ساخت آن ها در امتداد خطوط تراز در دامنه از آن ها استفاده کرد. همچنین باعث می شود فضای بیشتری برای تولید محصول متراکم در دسترس باشد. آن ها را می توان در مناطق بزرگ با استفاده از چندین تراکتور که معمولاً در دسترس هستند و به طور مؤثری در کاشت، داشت و برداشت با استفاده از ابزار دستی، ساخت.
این روش باغبانی سازگار با باغبانی در محل های کوچک است و اجازه می دهد که با همکاری افراد محلی و دوستان و نزدیکان به باغبانی بپردازیم. بستر برجسته دایره ای با یک مسیر به مرکز ( یک تکه از دایره را برش دادن ) باغ سوراخ کلید نامیده می شود. اغلب در این مرکز یک آبراه از انواع ساخته شده با چوب که بعد از آن با کیسه های نخی یا چمن اندود شده است، قرار دارد که اجازه می دهد آبی که در مرکز قرار گرفته جذب خاک شود و به ریشه گیاهان برسد.