باغ مرجان

[ویکی فقه] سکونتگاه حاجیان ایرانی در دوره های معاصر می باشد.
باغ مرجان یکی از سه باغ در جنوب بقیع و مسجد النبی بود که به دست نخاوله • (گروهی از شیعیان مدینه) اداره می شد. برخی گزارش ها این باغ را موقوفه امام حسن یا امام زین العابدین علیهما السلام دانسته اند. قدیم ترین گزارش درباره باغ مرجان که به دوران عثمانی و به سال۱۳۰۳ق./۱۸۸۵م. بازمی گردد، آن را در کوچه جنائز و کنار دیوار بَرانی (دیوار خارجی) از دیوارهای شهر مدینه معرفی می کند. در این دوره، باغ به فردی به نام مرجان آغا سلیم ، کلیددار حرم نبوی، تعلق داشت و به دست شیعیان نخاوله ساکن در باغ های پیرامون شهر اداره می شد. نایب الصدر شیرازی (م.۱۳۴۴ق.) در سفر خود به مدینه به سال ۱۳۰۵ق. از بر گزاری مجلس روضه در منزل مرجان آغا در باغ های محله نخاوله گزارش داده که با شرکت بسیاری از عرب و عجم و ترکان همراه بوده است. در این دوره، باغ مرجان از حالت موقوفه بیرون آمده و به ملک خصوصی تبدیل گشته است.
سکونتگاه حاجیان شیعه
در گزارش های دوران سعودی، این باغ جای سکونت حاجیان شیعه به ویژه ایرانیان بود. در سفرنامه ای مربوط به سال۱۳۳۴ش. از این باغ به عنوان باغی وقف زائران یاد گشته و اشاره شده که آنان از آب استخر باغ برای استحمام و شست وشو استفاده می کردند. ابوالفضل توکلی بینا، رئیس سازمان حج در سال های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ش. در خاطرات سفر حج خود به سال ۱۳۳۹ش. از این باغ به عنوان سکونتگاه حاجیان یاد کرده است. در گزارشی دیگر، به تخت هایی در این باغ برای اجاره دادن به حاجیان ساکن در آن اشاره شده است.
تخریب تدریجی باغ
این باغ در گسترش های چندباره، از میان رفته است. در جایگاه آن که اکنون در خیابان جنوبی مسجد النبی و پشت ساختمان اصلی دادگاه های شهر مدینه است، نشانی از آن دیده نمی شود.

[ویکی حج] باغ مرجان: سکونتگاه حاجیان ایرانی در دوره های معاصر می باشد. این باغ یکی از باغ هایی بود که در جنوب بقیع و مسجدالنبی بود و به دست گروهی از شیعیان مدینه اداره می شد. طبق برخی گزارش ها موقوفه امام حسن یا امام زین العابدین(ع) بوده است. طبق گزارش های دوران سعودی، این باغ جای سکونت حاجیان شیعه به ویژه ایرانیان بوده که در گسترش های مسجد، از میان رفته است و امروزه آثاری از آن وجود ندارد.
باغ مرجان یکی از سه باغ در جنوب بقیع و مسجدالنبی بود که به دست نخاوله (گروهی از شیعیان مدینه) اداره می شد.برخی گزارش ها این باغ را موقوفه امام حسن یا امام زین العابدین(ع) دانسته اند.قدیم ترین گزارش درباره باغ مرجان که به دوران عثمانی و به سال 1303ق./1885م. بازمی گردد، آن را در کوچه جنائز و کنار دیوار بَرانی (دیوار خارجی) از دیوارهای شهر مدینه معرفی می کند. در این دوره، باغ به فردی به نام مرجان آغا سلیم، کلیددار حرم نبوی، تعلق داشت و به دست شیعیان نخاوله ساکن در باغ های پیرامون شهر اداره می شد. نایب الصدر شیرازی (م. 1344ق.) در سفر خود به مدینه به سال 1305ق. از بر گزاری مجلس روضه در منزل مرجان آغا در باغ های محله نخاوله گزارش داده که با شرکت بسیاری از عرب و عجم و ترکان همراه بوده است.در این دوره، باغ مرجان از حالت موقوفه بیرون آمده و به ملک خصوصی تبدیل گشته است.
در گزارش های دوران سعودی، این باغ جای سکونت حاجیان شیعه به ویژه ایرانیان بود. در سفرنامه ای مربوط به سال1334ش. از این باغ به عنوان باغی وقف زائران یاد گشته و اشاره شده که آنان از آب استخر باغ برای استحمام و شست وشو استفاده می کردند.ابوالفضل توکلی بینا، رئیس سازمان حج در سال های 1360 و 1361ش. در خاطرات سفر حج خود به سال 1339ش. از این باغ به عنوان سکونتگاه حاجیان یاد کرده است.در گزارشی دیگر، به تخت هایی در این باغ برای اجاره دادن به حاجیان ساکن در آن اشاره شده است.