باطن از نظر شیعه امامیه

[ویکی فقه] باطن، مقابل «ظاهر» در قرآن کریم «الظاهر و الباطن» درباره خداوند آمده است. ولی اغلب اوقات «ظاهر» یا «باطن» را درباره مفهوم « علم » به کار می برند.
در احادیث منقول از امامان شیعه علیهم السّلام، آشکارا گفته می شود که قرآن و همه تعبیرات دینی علاوه بر معنای ظاهری، معنای درونی (باطن) دارند و نیز هر چیز دارای وجهه ای باطنی است؛ و همچنین، در عالم، حقایقی وَرای محسوسات وجود دارد.

ظاهر و باطن در قرآن
در چند حدیث آمده است که قرآن ظاهر و باطن دارد و باطن آن نیز باطن دارد تا هفت بطن.

← جمله مشهور پیامبر
علاوه بر احادیث، عناوین برخی از آثار منسوب به اصحاب و تابعان ائمّه، در فاصله قرن های دوم تا چهارم، که در کتاب های فهرست و رجال، از جمله رجال نجاشی ، آمده نشان می دهد که نظریه معنای باطنی داشتن قرآن در میان شیعیان رواج داشته و چندین کتاب در این باب نگاشته شده است. : ما نزل من القرآن فی اهل البیت علیهم السّلام تألیف ابن جحام، ما نزل من القرآن فی امیرالمؤمنین علیه السّلام، تألیف ابن ابی ثلج، تفسیرالباطن تألیف علیّ بن حسّان بن کَثیر هاشمی و تفسیرالباطن تألیف محمّد بن اُورَمَه.

← اختلاف در پذیرش روایات
...