بازآرایی لوسن. بازآرایی لوسن ( به انگلیسی: Lossen rearrangement ) تبدیل یک هیدروکسامات استر به ایزوسیانات است. به طور معمول از مشتقات O - آسیل، سولفونیل، یا مشتقات - O فسفریل استفاده می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] ایزوسیانات را می توان بیشتر برای تولید اوره در حضور آمین ها یا تولید آمین ها در حضور H2O استفاده کرد.
سازوکار زیر با یک مشتق هیدروکسامیک اسید O - آسیله شده شروع می شود که با باز واکنش داده تا یک ایزوسیانات ایجاد کند. سپس در حضور H2O آمین و گاز CO2 تولید می شود. مشتق هیدروکسامیک اسید ابتدا با دادن یک هیدروژن به یک باز، به باز مزدوج خود تبدیل می شود. بازآرایی خود به خود، یک آنیون کربوکسیلات را آزاد می کند تا حد واسط ایزوسیانات تولید کند. سپس ایزوسیانات در حضور H2O هیدرولیز می شود. در نهایت، آمین و CO2 مربوطه با دادن یک پروتون به یک باز و کربوکسیل زدایی تولید می شوند.
هیدروکسامیک اسیدها معمولاً از استرهای مربوطه خود سنتز می شوند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسازوکار زیر با یک مشتق هیدروکسامیک اسید O - آسیله شده شروع می شود که با باز واکنش داده تا یک ایزوسیانات ایجاد کند. سپس در حضور H2O آمین و گاز CO2 تولید می شود. مشتق هیدروکسامیک اسید ابتدا با دادن یک هیدروژن به یک باز، به باز مزدوج خود تبدیل می شود. بازآرایی خود به خود، یک آنیون کربوکسیلات را آزاد می کند تا حد واسط ایزوسیانات تولید کند. سپس ایزوسیانات در حضور H2O هیدرولیز می شود. در نهایت، آمین و CO2 مربوطه با دادن یک پروتون به یک باز و کربوکسیل زدایی تولید می شوند.
هیدروکسامیک اسیدها معمولاً از استرهای مربوطه خود سنتز می شوند. [ ۵]
wiki: بازآرایی لوسن