بارکده

[ویکی فقه] بارکده (یا بارگاه، بارگه)، شهر یا بندری که محل نگهداری کالاهایی بود که از مناطق دیگر می آوردند و پس از انبارکردن موقت آن ها را در شهرها و مناطق دیگر توزیع می کردند.
دردوره رونق بازرگانی بلاد اسلامی در سده های چهارم و پنجم هجری، بارکده های مهمی بود که هر یک به نام منطقه یا مناطقی معروف بود، از جمله: سیراف و ماهی روبان (ماهی رویان) که بارگاه پارس بودو هرمز که بارگه کرمان به شمارمی رفت. جاجرم بارکده گرگان و شوش بارکده خوزستان بود و در خراسان شهر بلخ بارکده هندوستان بود و عمان بارکده همه جهان محسوب می شد.

معادل عربی بارکده
در متون عربی جغرافیای اسلامی برای این مفهوم اصطلاح «فُرْضَة» و گاه «خزانه» به کار رفته است.

مفهوم فرضه در اشعار
کلمه فرضه، و نیز فرضه گاه که در اشعار نظامی و خاقانی و به معنی بندر و بندرگاه استعمال شده است.

مفهوم فرضه در متون فارسی
...