باربیتورات یا باربیتورِیت ها ( به انگلیسی: Barbiturates ) نام عمومی دسته قدیمی ای از داروهای بسیار تضعیف کننده و دپرسانت قوی سیستم عصبی مرکزی هستند. توان باربیتوراتها می تواند از میزان آرام بخش تا بی هوش کننده متغیر باشد. مصرف طولانی مدت باربیتورات ها می تواند وابستگی فیزیکی و روانی نسبتا زیادی ایجاد کند. [ ۱] پایهٔ ساختاریِ همهٔ باربیتورات ها از «اسید باربیتوریک» است. [ ۲]
اسید باربیتوریک ( پایهٔ اصلی باربیتورات ها ) در سال ۱۸۶۴ و توسط شیمی دان آلمانی، آدولف بایر، از ترکیب اورهٔ غلیظ شده و یک استر مشتق شده از سرکهٔ سیب به دست آمد. تا سال ۱۹۵۰ هنوز وابستگی فیزیکی و پریشانی رفتاری در درمان با باربیتورات کشف نشده بود. امروزه به جز فنوباربیتال که به طور گسترده برای درمان تشنج استفاده می شود؛ دیگر باربیتورات ها در سرتاسر جهان به ندرت تولید می گردند و بنزودیازپین ها عمدتاً جای آنها را گرفته اند. [ ۳]
اسید باربیتوریک، خود اثری بر سیستم اعصاب مرکزی دارد و این مشتقات با نام باربیتورات هستند که اثر آرام بخشی دارند. تاکنون حدود ۲۵۰۰ نوع مشتقات آن کشف شده و آن ها را با توجه به سرعت تأثیر طبقه بندی می کنند. معمولاً باربیتورات با اثر بسیار سریع را به عنوان مواد بی هوشی و با اثر متوسط، به عنوان آرام بخش گروه بندی می کنند. امروزه به عنوان داروی خواب آور از باربیتورات به دلیل خطر ناشی از مصرف بیش ازحد و خطر خودکشی استفاده نمی شود و جایگزین آن بنزودیازپین ها هستند که خطر اوردوز در آن کمتر است؛ اگرچه این نوع دارو هم ایجاد وابستگی می کند. [ ۴] در پایان این گروه بندی، باربیتورات با اثر آهسته قرار می گیرد که مهم ترین نمونه از آن فنوباربیتال با نیمه عمر حدود ۹۲ ساعت است. این دسته ( باربیتورات با اثر فوق آهسته ) امروزه تنها کاربرد تشنج دارد و به دلیل طولانی بودن نیمه عمر دارویی و در نتیجه از بین رفتن هشیاری برای ساعاتی طولانی در شبانه روز به عنوان خواب آور قابل استفاده نیست. [ ۵]
امروزه در برخی کشورها برای مجازات اعدام از باربیتورات به جای روش های خشن و غیرانسانی استفاده می شود. [ ۶] [ ۷]
این دارو با کاهش تحریک پذیری در نورون عمل می کند. باربیتورات ها با اتصال به گیرندهٔ GABAA و افزایش فعالیت گابا بر گیرنده های گابا موجب تسهیل ورود یون کلر می شوند. باربیتورات ها بر گیرندهٔ AMPA نیز اثر مهاری دارند. تأثیرات موقت باربیتورات شبیه اثر موقت الکل است. مقدار کمی از آن موجب آرامش، و مقدار بیشتر موجب مسمومیت و خواب آلودگی می شود و در مسمومیت با دوز بالا تعادل از بین می رود و لکنت زبان ایجاد می شود، سرگیجه و زبان پریشی ( آشفتگی گفتار ) نیز به دنبال دارد و در حالت اوردوز باعث از دست دادن هشیاری، کما و مرگ ناشی از توقف تنفس می شود. استفاده از باربیتورات ها فرد را در معرض خطرِ افزایش مقدار مصرف و نیز عفونت های تنفسی قرار می دهد، زیرا این دارو رفلکس سرفه را متوقف می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاسید باربیتوریک ( پایهٔ اصلی باربیتورات ها ) در سال ۱۸۶۴ و توسط شیمی دان آلمانی، آدولف بایر، از ترکیب اورهٔ غلیظ شده و یک استر مشتق شده از سرکهٔ سیب به دست آمد. تا سال ۱۹۵۰ هنوز وابستگی فیزیکی و پریشانی رفتاری در درمان با باربیتورات کشف نشده بود. امروزه به جز فنوباربیتال که به طور گسترده برای درمان تشنج استفاده می شود؛ دیگر باربیتورات ها در سرتاسر جهان به ندرت تولید می گردند و بنزودیازپین ها عمدتاً جای آنها را گرفته اند. [ ۳]
اسید باربیتوریک، خود اثری بر سیستم اعصاب مرکزی دارد و این مشتقات با نام باربیتورات هستند که اثر آرام بخشی دارند. تاکنون حدود ۲۵۰۰ نوع مشتقات آن کشف شده و آن ها را با توجه به سرعت تأثیر طبقه بندی می کنند. معمولاً باربیتورات با اثر بسیار سریع را به عنوان مواد بی هوشی و با اثر متوسط، به عنوان آرام بخش گروه بندی می کنند. امروزه به عنوان داروی خواب آور از باربیتورات به دلیل خطر ناشی از مصرف بیش ازحد و خطر خودکشی استفاده نمی شود و جایگزین آن بنزودیازپین ها هستند که خطر اوردوز در آن کمتر است؛ اگرچه این نوع دارو هم ایجاد وابستگی می کند. [ ۴] در پایان این گروه بندی، باربیتورات با اثر آهسته قرار می گیرد که مهم ترین نمونه از آن فنوباربیتال با نیمه عمر حدود ۹۲ ساعت است. این دسته ( باربیتورات با اثر فوق آهسته ) امروزه تنها کاربرد تشنج دارد و به دلیل طولانی بودن نیمه عمر دارویی و در نتیجه از بین رفتن هشیاری برای ساعاتی طولانی در شبانه روز به عنوان خواب آور قابل استفاده نیست. [ ۵]
امروزه در برخی کشورها برای مجازات اعدام از باربیتورات به جای روش های خشن و غیرانسانی استفاده می شود. [ ۶] [ ۷]
این دارو با کاهش تحریک پذیری در نورون عمل می کند. باربیتورات ها با اتصال به گیرندهٔ GABAA و افزایش فعالیت گابا بر گیرنده های گابا موجب تسهیل ورود یون کلر می شوند. باربیتورات ها بر گیرندهٔ AMPA نیز اثر مهاری دارند. تأثیرات موقت باربیتورات شبیه اثر موقت الکل است. مقدار کمی از آن موجب آرامش، و مقدار بیشتر موجب مسمومیت و خواب آلودگی می شود و در مسمومیت با دوز بالا تعادل از بین می رود و لکنت زبان ایجاد می شود، سرگیجه و زبان پریشی ( آشفتگی گفتار ) نیز به دنبال دارد و در حالت اوردوز باعث از دست دادن هشیاری، کما و مرگ ناشی از توقف تنفس می شود. استفاده از باربیتورات ها فرد را در معرض خطرِ افزایش مقدار مصرف و نیز عفونت های تنفسی قرار می دهد، زیرا این دارو رفلکس سرفه را متوقف می کند.
wiki: باربیتورات