بادکند

بادکَند ( به قرقیزی: Баткен ) شهر کوچکی در جنوب غربی قرقیزستان است و در حاشیهٔ جنوبی درهٔ فرغانه واقع شده است. این شهر مرکز استان بادکند است. در سال ۲۰۰۹ میلادی مساحت این شهر ۲۰۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۹٬۷۱۸ نفر بود. ( هر دو شامل روستاهای بولاغ باشی، قزل یول و بازارباشی ) . جمعیت خود شهر ۱۳٬۴۳۵ نفر است. [ ۱]
نام بادکند از زبان سغدی گرفته شده و به معنی «شهر باد» است. [ ۲]
در سال ۱۹۹۹ سه شهرستان غربی استان اوش از این استان جدا شده و استان بادکند را تشکیل دادند و شهر بادکند مرکز اداری این استان جدید شد که تازه ترین استان قرقیزستان است. این اقدام پاسخی بود به نگرانی در مورد فعالیت های افراطی اسلام گرایان در مناطق همسایه اوش در تاجیکستان و ازبکستان که حضور مستقیم و کنترل بیشتر دولت در این منطقه کوهستانی و دورافتاده را می طلبید. فرودگاه بادکند این شهر را با بیشکک مرتبط کرده است. از سال ۲۰۰۰، یک دانشگاه کوچک نیز در بادکند بنیاد شده است.
آب وهوای بادکند سرد و استپی است. میانگین سالانه دما ۱۱٫۶ درجه سانتی گراد و بارش سالانه در آن در حدود ۳۶۷ میلی متر می باشد.

بادکند (ژئومورفولوژی). بادکند[ ۱] ( انگلیسی: Blowout ) به گودال های ماسه ای در یک اکوسیستم تپه ماسه ای گفته می شود که ناشی از کندن و انتقال رسوبات توسط باد است.
بادکند معمولاً در مناطق ساحلی و حاشیه مناطق خشک یافت می شود و زمانی که باد تکه هایی از ماسه های لخت را روی تلماسه های گیاهی تثبیت شده فرسایش می دهد، شکل می گیرد. به طور کلی، به دلیل اینکه تلماسه ها تا حدی باید ثابت باشند ( به عنوان مثال از طریق ریشه گیاه ) ، بادکند بر روی تپه های ماسه ای فعال و متحرک ایجاد نمی شود. این فرورفتگی ها معمولاً در قسمت های بالاتر تلماسه های تثبیت شده به دلیل خشک شدن بیشتر و آشفتگی هایی که در آنجا رخ می دهد شروع شده، و ماسه امکان کشش بیشتر سطحی و جذب رسوب بیشتر را فراهم می کند. در بیشتر اوقات، در نواحی در معرض باد، به سرعت و پیش از تشکیل و گسترش بادکند، پوشش گیاهی دوباره رشد می کند. با این وجود، وقتی شرایط مساعد است، فرآیندهای بادی می تواند سطح رخنمون یافته را فرسایش دهد و با ایجاد اثر تونلی، سرعت باد محلی را افزایش دهد.