بادبان خورشیدی ( با نام بادبان نوری و بادبان فوتونی نیز شناخته می شود ) روشی برای پیش رانش فضاپیما با استفاده از فشار تشعشعاتی است که توسط خورشید به آینه های بزرگ آن وارد می شود. اولین فضاپیمایی که از این فناوری استفاده کرد کاوشگر ایکاروس بود که در سال ۲۰۱۰ به فضا پرتاب شد.
یک قایق بادبانی می تواند مثال خوبی برای بادبان خورشیدی باشد. نوری که بر آینه ها نیرو وارد می کند، شبیه بادبانی است که توسط باد وزیده می شود. پرتوهای لیزر پرانرژی می توانند به عنوان منبع نور جایگزین برای اعمال نیروی بسیار بیش تر از آن چه با استفاده از نور خورشید امکان پذیر است، استفاده شوند. بادبان خورشیدی امکان عملیات کم هزینه همراه با طول عمر عملیات طولانی را امکان پذیر می کند. از آن جایی که قطعات متحرک کمی دارد و از هیچ پیشرانه ای استفاده نمی کند، می توان از آن چندین بار برای انتقال محموله استفاده کرد.
بادبان های خورشیدی از پدیده ای استفاده می کنند که تأثیر ثابت شده و اندازه گیری شده ای بر اختر دینامیکی دارد. فشار خورشید بر همه فضاپیماها، چه در فضای بین سیاره ای، چه در مدار سیاره یا جسم کوچک تأثیر می گذارد. برای مثال، یک فضاپیمای معمولی که به مریخ می رود، بر اثر فشار خورشید هزاران کیلومتر جابه جا می شود، بنابراین اثرات آن باید در برنامه ریزی مسیر، که از زمان اولین فضاپیمای بین سیاره ای در دهه 1960 انجام شده است، در نظر گرفته شود. فشار خورشید همچنین بر جهت گیری فضاپیما تأثیر می گذارد، و عاملی است که باید در طراحی فضاپیما لحاظ شود. [ ۱]
برای مثال، کل نیرویی که بر یک بادبان خورشیدی 800 در 800 متر وارد می شود، در فاصله زمین از خورشید حدود 5 نیوتون ( 1. 1 پوند فوت ) است[ ۲] که آن را به یک سیستم پیشرانه با رانش کم تبدیل می کند، شبیه به فضاپیمایی که توسط موتورهای الکتریکی حرکت می کند، اما از هیچ پیشرانه ای استفاده نمی کند، آن نیرو تقریباً به صورت دائمی اعمال می شود و اثر جمعی در طول زمان به اندازه ای بزرگ است که به عنوان یک روش بالقوه برای رانش فضاپیما در نظر گرفته شود.
یوهانس کپلر مشاهده کرد که دنباله دارها از خورشید دور می شوند و گفت که خورشید باعث این اثر شده است. او در نامه ای به گالیله در سال 1610 نوشت: «کشتی ها یا بادبان هایی را فراهم کنید که با نسیم سازگار باشند، آن گاه عده ای خواهند بود که حتی شهامت پیمودن در خلأ را نیز خواهند داشت». [ ۳] او ممکن است هنگام نوشتن این کلمات، پدیده دم دنباله دار را در ذهن داشته باشد، اگرچه انتشارات او در مورد دم دنباله دار چندین سال بعد منتشر شد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک قایق بادبانی می تواند مثال خوبی برای بادبان خورشیدی باشد. نوری که بر آینه ها نیرو وارد می کند، شبیه بادبانی است که توسط باد وزیده می شود. پرتوهای لیزر پرانرژی می توانند به عنوان منبع نور جایگزین برای اعمال نیروی بسیار بیش تر از آن چه با استفاده از نور خورشید امکان پذیر است، استفاده شوند. بادبان خورشیدی امکان عملیات کم هزینه همراه با طول عمر عملیات طولانی را امکان پذیر می کند. از آن جایی که قطعات متحرک کمی دارد و از هیچ پیشرانه ای استفاده نمی کند، می توان از آن چندین بار برای انتقال محموله استفاده کرد.
بادبان های خورشیدی از پدیده ای استفاده می کنند که تأثیر ثابت شده و اندازه گیری شده ای بر اختر دینامیکی دارد. فشار خورشید بر همه فضاپیماها، چه در فضای بین سیاره ای، چه در مدار سیاره یا جسم کوچک تأثیر می گذارد. برای مثال، یک فضاپیمای معمولی که به مریخ می رود، بر اثر فشار خورشید هزاران کیلومتر جابه جا می شود، بنابراین اثرات آن باید در برنامه ریزی مسیر، که از زمان اولین فضاپیمای بین سیاره ای در دهه 1960 انجام شده است، در نظر گرفته شود. فشار خورشید همچنین بر جهت گیری فضاپیما تأثیر می گذارد، و عاملی است که باید در طراحی فضاپیما لحاظ شود. [ ۱]
برای مثال، کل نیرویی که بر یک بادبان خورشیدی 800 در 800 متر وارد می شود، در فاصله زمین از خورشید حدود 5 نیوتون ( 1. 1 پوند فوت ) است[ ۲] که آن را به یک سیستم پیشرانه با رانش کم تبدیل می کند، شبیه به فضاپیمایی که توسط موتورهای الکتریکی حرکت می کند، اما از هیچ پیشرانه ای استفاده نمی کند، آن نیرو تقریباً به صورت دائمی اعمال می شود و اثر جمعی در طول زمان به اندازه ای بزرگ است که به عنوان یک روش بالقوه برای رانش فضاپیما در نظر گرفته شود.
یوهانس کپلر مشاهده کرد که دنباله دارها از خورشید دور می شوند و گفت که خورشید باعث این اثر شده است. او در نامه ای به گالیله در سال 1610 نوشت: «کشتی ها یا بادبان هایی را فراهم کنید که با نسیم سازگار باشند، آن گاه عده ای خواهند بود که حتی شهامت پیمودن در خلأ را نیز خواهند داشت». [ ۳] او ممکن است هنگام نوشتن این کلمات، پدیده دم دنباله دار را در ذهن داشته باشد، اگرچه انتشارات او در مورد دم دنباله دار چندین سال بعد منتشر شد. [ ۴]
wiki: بادبان خورشیدی