باداهنج

لغت نامه دهخدا

( بادآهنج ) بادآهنج. [ هََ ] ( اِ مرکب ) دریچه یا روزنی که برای آمدن هوای تازه سازند. ( آنندراج ). دریچه و روزنه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بادخان و بادگیر شود.

فرهنگ فارسی

( باد آهنج ) ( اسم ) دریچه روزنه دریچه و روزنی که برای آمدن هوای تازه سازند .

فرهنگ معین

( بادآهنج ) (هَ ) (اِمر ) دریچه ، روزنه ، دریچه ای که برای وزیدن باد باز کنند، بادآهنگ نیز گویند.

پیشنهاد کاربران

بپرس