باتری حالت جامد

باتری حالت جامد یک فناوری باتری است که از الکترودهای جامد و الکترولیت جامد به جای الکترولیت های ژل مایع یا پلیمری موجود در باتری های یون لیتیوم یا لیتیوم پلیمر استفاده می کند. [ ۱] [ ۲]
با این که الکترولیت های جامد برای اولین بار در قرن نوزدهم کشف شدند، چندین مشکل، مانند چگالی انرژی پایین، مانع از کاربرد گسترده آن شده است. تحولات در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم باعث علاقه مجدد به فناوری باتری های حالت جامد، به ویژه در زمینه وسایل نقلیه الکتریکی، از دهه ۲۰۱۰ شد.
باتری های حالت جامد می توانند برای بسیاری از مشکلات باتری های لیتیوم یون مایع، مانند اشتعال پذیری، ولتاژ محدود، تشکیل فاز بین فاز الکترولیت جامد ناپایدار، عملکرد ضعیف چرخه ای و قدرت، راه حل های بالقوه ای را ارائه دهند. [ ۳]
مواد پیشنهادی برای استفاده به عنوان الکترولیت های جامد در باتری های حالت جامد شامل سرامیک ها ( مانند اکسیدها، سولفیدها، فسفات ها ) و پلیمرهای جامد هستند. باتری های حالت جامد در ضربان سازها، RFID و دستگاه های پوشیدنی کاربرد پیدا کرده اند. آنها به طور بالقوه ایمن تر و دارای چگالی ذخیره انرژی بیشتر هستند اما هزینه بسیار گران تری دارند. به هر حال برتری قابل قبول آن شامل چگالی انرژی و توان، دوام، سرعت شارژ بالا، هزینه های مواد، حساسیت و پایداری است. [ ۴]