ایواکورا ( به ژاپنی: 磐座 いわくら、磐倉/岩倉 ) یا سنگ یا صخره پرستی در شینتوی اولیه ( کوشینتو ) اشاره به پرستش صخره دارد.
دین در ژاپن عهد باستان ترکیبی از آنیمیسم ( جان پرستی ) و طبیعت پرستی بود. به شینتوی اولیه کوشینتو گفته می شود ماهیت کوشینتو پرستش طبیعت بود. کوشینتو یک دین طبیعت پرستی است که هر عنصر از طبیعت را خدایی می داند. کوه ها، دریاها و رودخانه ها همه کامی ( ارواح الهی ) هستند.
کوشینتو روی چهار مورد پرستش تمرکز کرد: کاننابی ( نوعی کوه پرستی و شکرگذاری نسبت به طبیعت ) ، ایواکورا ( پرستش صخره ) ، هیموروگی ( مکانی است که کامی در آنها ساکن است یا از آنها بازدید می کند ) و هی ( در دسته ای متفاوت از سه عبادت قبلی قرار می گیرد؛ که با کانجی روح ( 霊 ) ، خورشید ( 日 ) یا آتش ( 火 ) نوشته شده و بعضاً به عنوان "نیروی محرک "یا نیروی زندگی " معنی می دهد ) . اینها تمرکز اصلی و کهن الگوهای اعتقادی و عملی شینتو را تشکیل می دهند. کاننابی کوه های استثنایی با عظمت یا زیبایی هستند که در نوع خود مقدس تلقی می شوند و مانند کامی پرستش می شوند. [ ۱]
در شینتوی اولیه اعتقاد بر این بود که همه اشیای جاندار یا بی جان - افراد، اشیاء و پدیده های طبیعی - روح و جان دارند و به طور آشکار برای آنها قدرت بیان قایل بودند. این روح و روان گوهر ( ذات ) معنوی تعینات بود، آن چیزی که به ماده - حیت ماده بی جان - قدرت حیات یا سرزندگی و فعالیت می بخشید. خدایان با نام کامی خوانده می شدند و این واژه دربارهٔ خدایان آسمانی و زمین، به ارواح آنان که در معابد و زیارتگاه های شینتویی زندگی می کردند، و به جانداران، پرندگان، گیاهان، دریاها، کوه ها و نیز پدیده های طبیعی چون توفان ها و بادها و انعکاسات اصوات به کار می رفت. به وضوح دیده می شود که ژاپنی های اولیه روح الهی را در هر چیزی پرستش می کردند، اعم از خیر و شر یا مفید یا مضر آنچه مهم تلقی می شد اوصاف یا قدرت های مافوق عادی و هیبت آور بودند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدین در ژاپن عهد باستان ترکیبی از آنیمیسم ( جان پرستی ) و طبیعت پرستی بود. به شینتوی اولیه کوشینتو گفته می شود ماهیت کوشینتو پرستش طبیعت بود. کوشینتو یک دین طبیعت پرستی است که هر عنصر از طبیعت را خدایی می داند. کوه ها، دریاها و رودخانه ها همه کامی ( ارواح الهی ) هستند.
کوشینتو روی چهار مورد پرستش تمرکز کرد: کاننابی ( نوعی کوه پرستی و شکرگذاری نسبت به طبیعت ) ، ایواکورا ( پرستش صخره ) ، هیموروگی ( مکانی است که کامی در آنها ساکن است یا از آنها بازدید می کند ) و هی ( در دسته ای متفاوت از سه عبادت قبلی قرار می گیرد؛ که با کانجی روح ( 霊 ) ، خورشید ( 日 ) یا آتش ( 火 ) نوشته شده و بعضاً به عنوان "نیروی محرک "یا نیروی زندگی " معنی می دهد ) . اینها تمرکز اصلی و کهن الگوهای اعتقادی و عملی شینتو را تشکیل می دهند. کاننابی کوه های استثنایی با عظمت یا زیبایی هستند که در نوع خود مقدس تلقی می شوند و مانند کامی پرستش می شوند. [ ۱]
در شینتوی اولیه اعتقاد بر این بود که همه اشیای جاندار یا بی جان - افراد، اشیاء و پدیده های طبیعی - روح و جان دارند و به طور آشکار برای آنها قدرت بیان قایل بودند. این روح و روان گوهر ( ذات ) معنوی تعینات بود، آن چیزی که به ماده - حیت ماده بی جان - قدرت حیات یا سرزندگی و فعالیت می بخشید. خدایان با نام کامی خوانده می شدند و این واژه دربارهٔ خدایان آسمانی و زمین، به ارواح آنان که در معابد و زیارتگاه های شینتویی زندگی می کردند، و به جانداران، پرندگان، گیاهان، دریاها، کوه ها و نیز پدیده های طبیعی چون توفان ها و بادها و انعکاسات اصوات به کار می رفت. به وضوح دیده می شود که ژاپنی های اولیه روح الهی را در هر چیزی پرستش می کردند، اعم از خیر و شر یا مفید یا مضر آنچه مهم تلقی می شد اوصاف یا قدرت های مافوق عادی و هیبت آور بودند. [ ۲]
wiki: ایواکورا