طبیعت پرستی

دانشنامه آزاد فارسی

طبیعت پرستی (nature worship)
آیین پرستش نیروهای طبیعت، به ویژه به صورت تجسّدیافته. طبیعت پرستی چون با اعتقاد به وجود یک روح الهی عالم گیر توأم شود به معنای همه خدایی (وحدت وجود) است. آیین های باروری، آنیمیسم، و آیین باستانی ژاپن، شینتو، اشکالی از طبیعت پرستی اند. موجودات طبیعی که در فرهنگ های مختلف از قداست بیشتری برخوردار شده اند مشتمل اند بر درختان، چشمه ها و آبشارها، کوه ها، صخره های بزرگ یا دارای شکل های عجیب، ماه، خورشید (خورشیدپرستی) و حیوانات مختلف (خاصه در توتمیسم).

پیشنهاد کاربران

بپرس