اِینویوهانی رائوتاوارا ( فنلاندی: Einojuhani Rautavaara؛ pronunciation راهنما·اطلاعات؛ زادهٔ ۹ اکتبر ۱۹۲۸ - درگذشته ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۶ ) یک موسیقی دان، آهنگ ساز و استاد دانشگاه اهل فنلاند بود.
او پس از «ژان سیبلیوس»، یکی از برجسته ترین آهنگ سازان کشور فنلاند به شمار می رفت. رائوتاوارا در کارهای اولیه اش از تکنیک «سریالیسم ۱۲ نُته» استفاده می کرد؛ اما کارهای بعدی اش را «عرفانی» و «نئو رمانتیک» دانسته اند. وی از شاگردان «وینسنت پرسیکتی»، «راجر سشنز» و «آرون کوپلند» بود و از مهمترین آثارش می توان به «کانتوس آرتیکوس» و «سمفونی شماره ۷: سروش روشنایی» اشاره کرد.
رائوتاوارا در ژانویهٔ ۲۰۰۴ میلادی به بیماری «دایسکشن آئورت» ( پارگیِ لایهٔ درونیِ سرخرگ آئورت ) مبتلا شد و در حدود ۶ ماه در بخش مراقبت های ویژه ( آی سی یو ) بستری بود، اما سرانجام جان سالم بدر بُرد و به زندگیِ عادی بازگشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو پس از «ژان سیبلیوس»، یکی از برجسته ترین آهنگ سازان کشور فنلاند به شمار می رفت. رائوتاوارا در کارهای اولیه اش از تکنیک «سریالیسم ۱۲ نُته» استفاده می کرد؛ اما کارهای بعدی اش را «عرفانی» و «نئو رمانتیک» دانسته اند. وی از شاگردان «وینسنت پرسیکتی»، «راجر سشنز» و «آرون کوپلند» بود و از مهمترین آثارش می توان به «کانتوس آرتیکوس» و «سمفونی شماره ۷: سروش روشنایی» اشاره کرد.
رائوتاوارا در ژانویهٔ ۲۰۰۴ میلادی به بیماری «دایسکشن آئورت» ( پارگیِ لایهٔ درونیِ سرخرگ آئورت ) مبتلا شد و در حدود ۶ ماه در بخش مراقبت های ویژه ( آی سی یو ) بستری بود، اما سرانجام جان سالم بدر بُرد و به زندگیِ عادی بازگشت.
wiki: اینویوهانی رائوتاوارا