اینوگامی

اینوگامی ( ژاپنی: 犬神, هپبورن: Inugami؟, به معنی «خدای سگ/روح سگ» ) همانند کیتسونه تسوکی، تسخیری معنوی به وسیلهٔ روح یک سگ است، که به طور گسترده در غرب ژاپن شناخته شده است. به نظر می رسید که آن ها تا سال های اخیر در استان اوئیتا، شیمانه، و بخشی از استان کوچی در شمال شیکوکو نهادینه باشند، و همچنین این نظریه وجود دارد که شیکوکو، مکانی که هیچ روباهی ( کیتسونه ) یافت نمی شود، بنیاد اصلی اینوگامی است. در مجامع عمومی، اینوگامی شبیه به یک سگ معمولی به نظر می رسد تا خود را با جامعه همرنگ سازد. با این حال شکل واقعی آن سر خشک شده یا مومیایی شده یک سگ است که اغلب لباس های تشریفاتی به تن دارد. از این گذشته، نشانه هایی از اعتقاد به اینوگامی در استان یاماگوچی، و تمام کیوشو وجود دارد، که حتی به جزایر ساتسونان تا استان اوکیناوا می رسد. در استان میازاکی، منطقهٔ کوما، استان کوماموتو و یاکوشیما، در گویش محلی «اینگامی» تلفظ می شود، [ ۱] [ ۲] و در تانه گاشیما به آن ها «ایری گامی» گفته می شود. [ ۱]
اینوگامی وفادارانه به ارباب خود خدمت می کند، و وظایفش را درست مانند یک سگ وفادار انجام می دهد. آن ها تنها به یک فرد یا یک خانواده وفادار هستند و می توانند برای همیشه وفادار بمانند، مگر اینکه به طور جدی مورد بدرفتاری قرار گیرند؛ این ارواح را می توان همانند ارثیه از نسلی به نسل دیگر منتقل کرد. تکنیک ایجاد این شیءباوری از طریق وراثت منتقل می شد، و چنین خانواده هایی به نام «اینوگامی موچی» شناخته می شوند. این خانواده ها اینوگامی خود را در اتاق های پشتی خانه، زیر تخت، در کمد، یا در میان کوزه های آب پنهان می کردند. [ ۳]