اینترنت اشیاء[ ۱] [ ۲] [ ۳] ( به انگلیسی Internet of Things ) که گاهی به نام اینترنت اجسام ( به انگلیسی Internet of Objects ) یا به اختصار I. O. T نیز نامیده می شود، [ ۴] [ ۵] به ارتباط اینترنتی بین اشیاء و تجهیزاتی می گویند که در محیط پیرامون ما قرار دارند. این لوازم یا اشیاء متصل به شبکه اینترنت می توانند با استفاده از نرم افزار های موجود در تلفن های هوشمند، تبلت ها، رایانه ها، گجت یا ابزارک ها، ساعت های هوشمند، تلویزیون ها و هر شیء دیگری به صورت کنترل از راه دور مدیریت شوند.
اینترنت اشیاء به معنای ارتباط گیرنده ها و دستگاه ها با شبکه اینترنت است که از طریق این ارتباط و تعامل بین لوازم متصل به شبکه و کاربران دارای دسترسی مجاز به این شبکه، امکان دیدن و کنترل لوازم متصل به شبکه برای کاربران آن فراهم می شود. این مفهوم می تواند به سادگی ارتباط یک گوشی هوشمند با تلویزیون یا به پیچیدگی نظارت بر زیرساخت های شهری و ترافیکی باشد. این شبکه بسیاری از دستگاه های اطراف ما را از جمله ماشین لباس شویی و یخچال گرفته تا پوشاک را دربرمی گیرد. [ ۶]
به عبارتی دیگر اینترنت اشیاء ( I. O. T ) یعنی مجموعه ای از اشیا و تجهیزات که به وسیله اتصال به یک شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. این فناوری می تواند به مصرف کنندگان خدمات گوناگونی ارائه کند، برای نمونه می توان به کنترل برخی از وسیله ها از راه دور، اطلاع از شرایط محیطی خانه و غیره اشاره کرد. [ ۷]
اتحادیه بین المللی مخابرات، اینترنت اشیاء را اینگونه توصیف کرده است:
«زیرساختی جهانی برای جامعه اطلاعاتی که بر اساس فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی دارای قابلیت تعامل پذیری از قبل موجود و رو به رشد از طریق اتصال ( فیزیکی و مجازی ) اشیاء خدمات پیشرفته ای را ممکن می سازد. »[ ۸]
طبق رهنمودهای اتحادیه بین المللی مخابرات «شیء» در عبارت اینترنت اشیاء به یک جسم ( چیزی که حجم اشغال کرده است ) یا داده و اطلاعات مجازی اشاره دارد که قابلیت شناسایی شدن و یکپارچه شدن با شبکه های ارتباطی را دارا است. [ ۸]
اینترنت اجازه می دهد تا اشیا در سراسر زیرساخت های شبکه موجود، [ ۹] از راه دور کنترل شوند ( مانند خانه هوشمند ) و همچنین فرصتی برای ادغام مستقیم جهان فیزیکی به سیستم های مبتنی بر رایانه ایجاد کرده است و علاوه بر کاهش دخالت انسان، منجر به بهبود بهره وری، دقت و سود اقتصادی شده است ( مانند ربات خانگی ) . [ ۱۰] هنگامی که اینترنت با گیرنده ها و محرک ها تکمیل شود، به یک فناوری نمونه از کلاس جامع سیستم های سایبری/فیزیکی تبدیل می شود که شامل فناوری هایی مانند شبکه های هوشمند، نیروگاه مجازی، خانه های هوشمند، حمل ونقل هوشمند و شهرهای هوشمند است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاینترنت اشیاء به معنای ارتباط گیرنده ها و دستگاه ها با شبکه اینترنت است که از طریق این ارتباط و تعامل بین لوازم متصل به شبکه و کاربران دارای دسترسی مجاز به این شبکه، امکان دیدن و کنترل لوازم متصل به شبکه برای کاربران آن فراهم می شود. این مفهوم می تواند به سادگی ارتباط یک گوشی هوشمند با تلویزیون یا به پیچیدگی نظارت بر زیرساخت های شهری و ترافیکی باشد. این شبکه بسیاری از دستگاه های اطراف ما را از جمله ماشین لباس شویی و یخچال گرفته تا پوشاک را دربرمی گیرد. [ ۶]
به عبارتی دیگر اینترنت اشیاء ( I. O. T ) یعنی مجموعه ای از اشیا و تجهیزات که به وسیله اتصال به یک شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. این فناوری می تواند به مصرف کنندگان خدمات گوناگونی ارائه کند، برای نمونه می توان به کنترل برخی از وسیله ها از راه دور، اطلاع از شرایط محیطی خانه و غیره اشاره کرد. [ ۷]
اتحادیه بین المللی مخابرات، اینترنت اشیاء را اینگونه توصیف کرده است:
«زیرساختی جهانی برای جامعه اطلاعاتی که بر اساس فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی دارای قابلیت تعامل پذیری از قبل موجود و رو به رشد از طریق اتصال ( فیزیکی و مجازی ) اشیاء خدمات پیشرفته ای را ممکن می سازد. »[ ۸]
طبق رهنمودهای اتحادیه بین المللی مخابرات «شیء» در عبارت اینترنت اشیاء به یک جسم ( چیزی که حجم اشغال کرده است ) یا داده و اطلاعات مجازی اشاره دارد که قابلیت شناسایی شدن و یکپارچه شدن با شبکه های ارتباطی را دارا است. [ ۸]
اینترنت اجازه می دهد تا اشیا در سراسر زیرساخت های شبکه موجود، [ ۹] از راه دور کنترل شوند ( مانند خانه هوشمند ) و همچنین فرصتی برای ادغام مستقیم جهان فیزیکی به سیستم های مبتنی بر رایانه ایجاد کرده است و علاوه بر کاهش دخالت انسان، منجر به بهبود بهره وری، دقت و سود اقتصادی شده است ( مانند ربات خانگی ) . [ ۱۰] هنگامی که اینترنت با گیرنده ها و محرک ها تکمیل شود، به یک فناوری نمونه از کلاس جامع سیستم های سایبری/فیزیکی تبدیل می شود که شامل فناوری هایی مانند شبکه های هوشمند، نیروگاه مجازی، خانه های هوشمند، حمل ونقل هوشمند و شهرهای هوشمند است.
wiki: اینترنت اشیاء