ایمپلنت ( به انگلیسی: Implant ) یا درون کاشت[ نیازمند منبع] ( واژه مصوب: کاشتینه[ ۱] ) ، نوعی ابزار پزشکی است که برای جایگزینی یک عضو زیستی، حمایت از یک ساختار زیستی آسیب دیده یا تقویت ساختار در بخشی از بدن قرار داده می شوند. ایمپلنت های ارتوپدی و ایمپلنت دندان از رایج ترین انواع ایمپلنت هستند.
ایمپلنت ها وسایل ساخت دست بشر هستند و برای جایگزینی فیزیکی یا رفتاری اندام های بدن جانداران به کار می روند.
سطح خارجی آن ها که با بافت های زنده در تماس هستند به وسیلهٔ مواد بیولوژیک یا مواد آلیاژی مقاوم در مقابل محیط یونی بدن جانداران ساخته می شود؛ مثلاً در مورد ایمپلنت هایی که در استخوان ها جاگذاری می شود سطح آن ها از تیتانیم، کروم یا آپاتیت تشکیل شده است. ایمپلنتهای نسج نرم از سیلیکون ساخته می شوند. بعضی از ایمپلنت ها از مدارهای الکترونیکی تشکیل شده اند مثل ضربان ساز قلبی یا ایمپلنت کاشت حلزون. [ ۲]
ایمپلنت های فلزی که برای درمان شکستگی استخوان استفاده می شوند در بین عامهٔ مردم به «پلاتین» معروف هستند اما امروزه در اغلب موارد از فولاد زنگ نزن ساخته شده اند که ترکیبی از آهن، کروم و نیکل است و از پلاتین - که فلزی بسیار گران بهاست - در آن ها استفاده نشده است. [ ۳]
از طرف سازمان غذا و داروی آمریکا، تجهیزات پزشکی برحسب خطرات و عوارضی که در پیش بیماران ممکن است ایجاد کنند به سه گروه تقسیم شده است. ایمپلنت ها اکثراً در گروه ۳ هستند که ساخت و مصرف آن ها نیازمند کنترل دقیق و اثبات شدهٔ این وسایل از طرف آن اداره است. [ ۴] [ ۵]
• عوارض مربوط به ایمپلنت: هر ایمپلنتی در محیط بدن جسم خارجی محسوب می شود و می تواند باعث تحریک فعالیت دفاعی بدن و بروز عوارض جسم خارجی در محیط داخلی شود. به همین دلیل سعی می شود سطح تماس آن ها از مواد بی اثر یا کم اثر در برابر محیط یونی بدن، تشکیل گردد.
• عوارض مربوط به بدن: ایمپلنت ها می توانند عوارضی مانند التهاب موضعی، عفونت، بدکاری ( Malfunction ) و وازنش ( Rejection ) داشته باشند.
• نقص: بعضی از ایمپلنت ها ممکن است به دلیل پایین بودن کیفیت ساخت و عدم کنترل کیفی دچار نقص شوند. حتی مواردی که درون کاشت دارای برند معتبری بوده موارد نقص گزارش شده است. [ ۶] [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفایمپلنت ها وسایل ساخت دست بشر هستند و برای جایگزینی فیزیکی یا رفتاری اندام های بدن جانداران به کار می روند.
سطح خارجی آن ها که با بافت های زنده در تماس هستند به وسیلهٔ مواد بیولوژیک یا مواد آلیاژی مقاوم در مقابل محیط یونی بدن جانداران ساخته می شود؛ مثلاً در مورد ایمپلنت هایی که در استخوان ها جاگذاری می شود سطح آن ها از تیتانیم، کروم یا آپاتیت تشکیل شده است. ایمپلنتهای نسج نرم از سیلیکون ساخته می شوند. بعضی از ایمپلنت ها از مدارهای الکترونیکی تشکیل شده اند مثل ضربان ساز قلبی یا ایمپلنت کاشت حلزون. [ ۲]
ایمپلنت های فلزی که برای درمان شکستگی استخوان استفاده می شوند در بین عامهٔ مردم به «پلاتین» معروف هستند اما امروزه در اغلب موارد از فولاد زنگ نزن ساخته شده اند که ترکیبی از آهن، کروم و نیکل است و از پلاتین - که فلزی بسیار گران بهاست - در آن ها استفاده نشده است. [ ۳]
از طرف سازمان غذا و داروی آمریکا، تجهیزات پزشکی برحسب خطرات و عوارضی که در پیش بیماران ممکن است ایجاد کنند به سه گروه تقسیم شده است. ایمپلنت ها اکثراً در گروه ۳ هستند که ساخت و مصرف آن ها نیازمند کنترل دقیق و اثبات شدهٔ این وسایل از طرف آن اداره است. [ ۴] [ ۵]
• عوارض مربوط به ایمپلنت: هر ایمپلنتی در محیط بدن جسم خارجی محسوب می شود و می تواند باعث تحریک فعالیت دفاعی بدن و بروز عوارض جسم خارجی در محیط داخلی شود. به همین دلیل سعی می شود سطح تماس آن ها از مواد بی اثر یا کم اثر در برابر محیط یونی بدن، تشکیل گردد.
• عوارض مربوط به بدن: ایمپلنت ها می توانند عوارضی مانند التهاب موضعی، عفونت، بدکاری ( Malfunction ) و وازنش ( Rejection ) داشته باشند.
• نقص: بعضی از ایمپلنت ها ممکن است به دلیل پایین بودن کیفیت ساخت و عدم کنترل کیفی دچار نقص شوند. حتی مواردی که درون کاشت دارای برند معتبری بوده موارد نقص گزارش شده است. [ ۶] [ ۷]
wiki: ایمپلنت