ایزدانگاری به پدیده خدا انگاشتن یک انسان یا چیز دیگر اطلاق می شود. برای نمونه در میان شاخه های شیعه گروهی وجود دارد که علی را تا حد خدایی بالا می برند و به آن ها غُلات یا علی اللهی گفته می شود. مصریان باستان نیز برخی از فرعون ها را در حد خدا یا فرزند خدا می دیدند.
بسته به کاربرد در متن، ایزدانگاری مترادف های دیگری نیز دارد ازجمله: ایزدپنداری، خدا دانستن، خداگونه بینی، ایزدگون بینی و غیره. در برخی موارد برای کاربردهای نزدیک به معنی یادشده واژه های خدایی شدن، ایزدشوندگی، ایزدگون سازی، خدای گونه کردن و به حد اعلی رساندن هم به کار رفته است.
برای نمونه، ایزدشوندگی هومر[ ۱] یکی از صحنه های رایج در هنر نوکلاسیک است که در آن صحنه رسیدن شاعر یونانی، هومر، به سطحی خدایی برنگاشته شده است، از ایزدانگاشتگی آنتینوس توسط امپراتور آدریانو نیز می توان نام برد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبسته به کاربرد در متن، ایزدانگاری مترادف های دیگری نیز دارد ازجمله: ایزدپنداری، خدا دانستن، خداگونه بینی، ایزدگون بینی و غیره. در برخی موارد برای کاربردهای نزدیک به معنی یادشده واژه های خدایی شدن، ایزدشوندگی، ایزدگون سازی، خدای گونه کردن و به حد اعلی رساندن هم به کار رفته است.
برای نمونه، ایزدشوندگی هومر[ ۱] یکی از صحنه های رایج در هنر نوکلاسیک است که در آن صحنه رسیدن شاعر یونانی، هومر، به سطحی خدایی برنگاشته شده است، از ایزدانگاشتگی آنتینوس توسط امپراتور آدریانو نیز می توان نام برد. [ ۲]
wiki: ایزدانگاری