ایام العرب

[ویکی فقه] اَیّام ُ الْعَرَب ، عنوانی است که بر جنگ ها و کشمکش های قبیله ای یا قومی عرب پیش از اسلام و صدر اسلام اطلاق می شد.
روایات ایام العرب که از دیرباز تا اوایل عصر اسلامی سینه به سینه نقل می شد، مهم ترین منبع تحقیق درباره حیات مادی و معنوی عرب جاهلی ، از شیوه زندگی و جنگ و صلح گرفته تا افکار و عقاید، روابط اجتماعی و مسائل استقرار و کوچ نشینی به شمار می رود. عرب پیش از اسلام افزون بر اینکه پیرو هیچ نظام و آیین و قانون مدون و معینی نبود و به اقتضای شرایط دشوار زندگی در عربستان شمالی ، معیشت خود را غالباً از راه تهاجم و غارت تأمین می کرد، بسیاری از علایق و روابط و عصبیت های قومی و شخصی نیز در آن روزگار می توانست موجب کین ورزی ها و شعله ور شدن آتش جنگ گردد. عرب این حوادث جنگی را که غالباً به سرعت خاتمه می یافت و تنها یک « روز » به درازا می کشید، «یوم » می خواند.
← نام دیگر
در شمار این ایام نیز اختلاف هست و آن را از ۷۵۰ تا ۷۰۰، «یوم » شمرده اند که البته اخبار همه آن ها باقی نمانده ، و گفته اند آنچه موجود است ، اخباری درباره آن دسته از ایام است که از حدود ۱۵۰ سال پیش از اسلام اتفاق افتاده است .
ویژگی ها
این جنگ ها که میان تیره ها و طوایف مختلف عرب عدنانی (مانند یوم فجار )، یا عدنانیان با قحطانیان (مثلاً یوم خزازی ، یوم بعاث ، یوم البیضاء )، یا عرب با غیرعرب (مانند یوم ذی قار ، میان ایرانیان و عرب ها) رخ می داد، از لحاظ شدت ، وسعت و اهمیت متفاوت بود، اما همه جا خصایصی شبیه به هم داشت و روح فخر و انتقام را در کالبد قبیله برمی انگیخت .
تاثیر در ادبیات
...