سِند ( در زبان سندی: سنڌ، اردو: سنده ) یکی از ایالت های پاکستان است. مرکز این ایالت، شهر کراچی است که با بیش از سیزده میلیون نفر، پرجمعیت ترین شهر کشور می باشد.
سند در منطقه جنوب شرقی این کشور واقع شده است و سومین ایالت بزرگ پاکستان از نظر مساحت، و دومین ایالت بزرگ از نظر جمعیت پس از ایالت پنجاب است. این ایالت از غرب و شمال غرب با ایالت بلوچستان و از شمال با ایالت پنجاب همسایه است. همچنین از شرق با ایالت های گجرات و راجستان هند مرز بین المللی دارد و از جنوب به دریای عرب محدود می شود. چشم انداز سند بیشتر از دشت های آبرفتی در کنار رودخانه سند، بیابان تار در بخش شرقی این ایالت، و در امتداد مرز بین المللی با هند و کوهستان کیرتار در بخش غربی این ایالت تشکیل شده است.
گفته شده منشأ واژه سند از اصطلاح سِندهو ( به معنی رود ) در زبان سانسکریت است که اشاره ای به رود سند دارد. [ ۱]
فرانکلین ساوت ورث پیشنهاد کرده که که اصطلاح سندهو به نوبه خود از واژه سنتو گرفته شده که در زبان های دراویدی به معنی درخت خرما است. این درخت در ایالت سند فراوان است. [ ۲] [ ۳]
یاقوت حموی می گوید: ایشان پنج قوم هستند: کارامان، مکران، توران، سند، و مولتان. بالا آمدگی زمین در جلو کوه یا درهٔ «سند» نامیده می شود. و جمع آن اسناد گویند. بیشترین ساکنان این ایالت بلوچها هستند که به گفته مورخان قرنها و هزاره هاست در این سرزمین ساکن هستند.
در قصبه سند شهری به نام منصوره وجود دارد که علما وشعراء معروفی در دوران گذشته از این دیار بودند،
همچنین از شهرهای آن: شهر دیبل که در کرانه های دریای هند والیز قرار دارد، و همچنین سند در ساحل دریا قرار دارد.
شهر سند در ایام خلافت عبدالملک بن مروان به لشکر حجاج ابن یوسف الثقفی و به فرمانداری محمد بن قاسم ثقفی گشوده شد.
مردمش مسلمان و از پیروان مذهب حنفی هستند.
فقیهی معروف بود در آن دوران در سند به نام ابی العباس و قاضی منصوره از اهل سند بودند، همچنین ابن معشر نجیج به سند منتسب می شود.
سند در میان ایالات پاکستان رتبه دوم شاخص توسعه انسانی را دارد. در سال ۲۰۱۷ جمعیت این ایالت ۴۷٫۹ میلیون بوده است. [ ۴]
اگرچه سندی ها گروه قومی غالب در ایالت سند هستند ولی درصد قابل توجه از این ایالت را اقوام دیگر تشکیل می دهند. از آن ها سندی هایی که ریشه بلوچی دارند ۳۰ درصد ( اگرچه آن ها زبان مادری آن ها سندی و سراییکی است ) ، مهاجرین متکلم به زبان اردو ۱۹ درصد، پنجابی ها ۱۰ درصد و پشتون ها ۷ درصد از جمعیت این ایالت را تشکیل می دهند. در اوت ۱۹۴۷، پیش از تجزیه هند جمعیت این ایالت ۳۸۸۷۰۷۰ نفر بود که این تعداد را ۲۸۳۲۰۰۰ نفر مسلمان و ۱۰۱۵۰۰۰ نفر هندو تشکیل می دادند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسند در منطقه جنوب شرقی این کشور واقع شده است و سومین ایالت بزرگ پاکستان از نظر مساحت، و دومین ایالت بزرگ از نظر جمعیت پس از ایالت پنجاب است. این ایالت از غرب و شمال غرب با ایالت بلوچستان و از شمال با ایالت پنجاب همسایه است. همچنین از شرق با ایالت های گجرات و راجستان هند مرز بین المللی دارد و از جنوب به دریای عرب محدود می شود. چشم انداز سند بیشتر از دشت های آبرفتی در کنار رودخانه سند، بیابان تار در بخش شرقی این ایالت، و در امتداد مرز بین المللی با هند و کوهستان کیرتار در بخش غربی این ایالت تشکیل شده است.
گفته شده منشأ واژه سند از اصطلاح سِندهو ( به معنی رود ) در زبان سانسکریت است که اشاره ای به رود سند دارد. [ ۱]
فرانکلین ساوت ورث پیشنهاد کرده که که اصطلاح سندهو به نوبه خود از واژه سنتو گرفته شده که در زبان های دراویدی به معنی درخت خرما است. این درخت در ایالت سند فراوان است. [ ۲] [ ۳]
یاقوت حموی می گوید: ایشان پنج قوم هستند: کارامان، مکران، توران، سند، و مولتان. بالا آمدگی زمین در جلو کوه یا درهٔ «سند» نامیده می شود. و جمع آن اسناد گویند. بیشترین ساکنان این ایالت بلوچها هستند که به گفته مورخان قرنها و هزاره هاست در این سرزمین ساکن هستند.
در قصبه سند شهری به نام منصوره وجود دارد که علما وشعراء معروفی در دوران گذشته از این دیار بودند،
همچنین از شهرهای آن: شهر دیبل که در کرانه های دریای هند والیز قرار دارد، و همچنین سند در ساحل دریا قرار دارد.
شهر سند در ایام خلافت عبدالملک بن مروان به لشکر حجاج ابن یوسف الثقفی و به فرمانداری محمد بن قاسم ثقفی گشوده شد.
مردمش مسلمان و از پیروان مذهب حنفی هستند.
فقیهی معروف بود در آن دوران در سند به نام ابی العباس و قاضی منصوره از اهل سند بودند، همچنین ابن معشر نجیج به سند منتسب می شود.
سند در میان ایالات پاکستان رتبه دوم شاخص توسعه انسانی را دارد. در سال ۲۰۱۷ جمعیت این ایالت ۴۷٫۹ میلیون بوده است. [ ۴]
اگرچه سندی ها گروه قومی غالب در ایالت سند هستند ولی درصد قابل توجه از این ایالت را اقوام دیگر تشکیل می دهند. از آن ها سندی هایی که ریشه بلوچی دارند ۳۰ درصد ( اگرچه آن ها زبان مادری آن ها سندی و سراییکی است ) ، مهاجرین متکلم به زبان اردو ۱۹ درصد، پنجابی ها ۱۰ درصد و پشتون ها ۷ درصد از جمعیت این ایالت را تشکیل می دهند. در اوت ۱۹۴۷، پیش از تجزیه هند جمعیت این ایالت ۳۸۸۷۰۷۰ نفر بود که این تعداد را ۲۸۳۲۰۰۰ نفر مسلمان و ۱۰۱۵۰۰۰ نفر هندو تشکیل می دادند. [ ۵]
wiki: ایالت سند