ایات مبین

[ویکی فقه] آیات مبین. آیات مبین، آیات دارای مدلول روشن را می گویند.
در یک تقسیم بندی، آیات قرآن بر دو قسم است:آیاتی که مدلولشان-بدون نیاز به چیزی- روشن و معلوم است، و آیاتی که معانی آنها بنفسه روشن نیست. دسته اول را « آیات مبین بنفسه »، « آیات بین » و « آیات بین بنفسه » می گویند. بسیاری از آیات از این قبیل اند، مثل آیه: (التائبون العابدون الحامدون السائحون الراکعون الساجدون الآمرون بالمعروف والناهون عن المنکر والحافظون لحدود الله)،
توبه/سوره۹، آیه۱۱۲.
گاهی رفع اجمال به این است که درپی آیه مجمل عبارتی می آید که اجمال آن را برطرف می کند؛ مانند: "من الفجر" در (... حتی یتبین لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر …).
بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.
زرکشی بسیاری از آیات احکام فقهی مثل احکام طهارت ، نماز ، زکات ، روزه ، حج ، معاملات ، نکاح ، حدود و دیات را از قبیل آیات مجمل دانسته است، مثل آیه: (وآتوا حقه یوم حصاده)،
انعام/سوره۶، آیه۱۴۱.
...