اکورد مینور

آکورد مینور. آکورد مینور ( انگلیسی: Minor chord ) در تئوری موسیقی آکوردی است متشکل از یک نت «پایه»، «سوم کوچک» و «پنجم درست». این آکورد «سه صدایی»، آکورد اصلی «گام مینور» است و در موسیقی کلاسیک، موسیقی پاپ و راک به عنوان «آکورد مینور» مورد استفاده قرار می گیرد. «آکورد مینور» از پایه های اصلی موسیقی تنال در «دوران قواعد مشترک» شناخته می شود.
آکورد مینور از روی هم قرار گرفتن یک «سوم کوچک» ( سه نیم پرده ) و یک «سوم بزرگ» ( چهار نیم پرده ) تشکیل می شود و فاصله آن با پایه آکورد، «پنجم درست» ( هفت نیم پرده ) است. در مقابل، «آکورد ماژور» در تضاد با «آکورد مینور» است اما در فاصله «پنجم درست» مشترک هستند.
یک نمونه از آکورد مینور، آکورد «لا مینور» است متشکل از نت های لا، دو و می است که با نمادِ ( Am ) شناخته می شود. اجزا آکورد می تواند در وضعیت مختلفی استفاده شود بدون آنکه نقش آکورد تغییر کند. این تغییر را «معکوس» آکورد می نامند که در سه وضعیت: پایگی، معکوس اول و معکوس دوم قرار می گیرد. در موسیقی غرب، آکورد مینور تاریک تر از آکورد ماژور به نظر می رسد اما همچنان آکوردی «مطبوع» شناخته می شود و احتیاج به حل ندارد.
در این جدول آکوردهای مینور از نت پایه، سوم و پنجم با نماد آنها نشان داده می شود.