اکورد ماژور

آکورد ماژور. آکورد ماژور ( انگلیسی: Major chord ) در تئوری موسیقی، آکوردی است متشکل از یک نت پایه، سوم بزرگ و پنجم درست. این آکورد سه صدایی را آکورد اصلی گام می نامند و در موسیقی کلاسیک، پاپ، راک و فولکلور به عنوان «آکورد ماژور» مورد استفاده قرار می گیرد. آکورد ماژور به همراه آکورد مینور، از پایه های اصلی موسیقی تنال در دوران قواعد مشترک شناخته می شود و دارای صدایی مطبوع و پایدار است و احتیاج به حل ندارد.
آکورد ماژور از روی هم قرار گرفتن یک سوم بزرگ ( چهار نیم پرده ) و یک سوم کوچک ( سه نیم پرده ) تشکیل می شود و فاصله آن با پایه آکورد، پنجم درست ( هفت نیم پرده ) است. یک آکورد مینور در تضاد با آکورد ماژور است اما در فاصلۀ «پنجم درست» مشترک هستند.
یک نمونه از آکورد ماژور، آکورد دو ماژور است که متشکل از نت های دو، می و سل است که با نماد: ( Cmaj ، C یا CM ) شناخته می شود. اجزا آکورد می تواند در وضعیت مختلفی استفاده شود بدون آنکه نقش آکورد تغییر کند. این تغییر را معکوس آکورد می نامند که در سه وضعیت: پایگی، معکوس اول و معکوس دوم قرار می گیرد.
در این جدول آکوردهای ماژور از نت پایه، سوم و پنجم با نماد آنها نمایش داده می شود.