اکس۸۶

x86 به خانواده ای از مجموعه دستورالعمل ها که بر پایه پردازنده Intel 8086 است، اشاره دارد. ۸۰۸۶ در سال ۱۹۷۸ به عنوان پردازنده ۱۶ بیتی و توسعه شده پردازنده ۸ بیتی ۸۰۸۰، به کار گرفته شد. بعدها پردازنده هایی عرضه شدند که همگی آن ها مانند Intel 8086 به عدد 86 ختم می شدند. مانند: 80286، 80386، 80486، 80586 و. . . ( از اواسط سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ ) این کار باعث سازگاری عقبرو شد. [ ۱] [ ۲]
در واقع x86 خانواده ای از پردازنده ها است که دارای یک سری از ویژگی های مشترک هستند. برخی از این ویژگی ها عبارت اند از:
۱ - تعداد ثبات های مشخصی دارند.
۲ - همه پردازشگر ها مجموعه دستورالعمل های یکسانی را پیاده سازی می کنند. این کار کمک می کند که طراحی پردازشگر منطبق باهم باشد.
۳ - برای اجرای برنامه به دستورها کمتری ( به زبان اسمبلی ) احتیاج دارند.
۴ - آنها با نسخه های قدیمی تر سازگار هستند. به این معنی که اگر یک برنامه بر روی یک پردازشگر x86 که در سال ۲۰۰۸ تولید شده اجرا می شده است بر روی پردازشگر x86 ای که در سال ۲۰۰۹ تولید شده نیز اجرا خواهد شد. البته عکس این قضیه صادق نخواهد بود.
این معماری در پردازنده های اینتل، سایریکس، ای ام دی، ویا به کار گرفته شده است، هم اکنون نسخه های ۶۴ بیتی معماری x86 متداول ترین نوع پردازنده در میان رایانه های شخصی است. [ ۳]
ARM خانواده ای دیگر از مجموعه پردازشگرهاست. ویژگی پردازشگرهای ARM مصرف پایین انرژی آنهاست که موجب شده امروزه بیشتر در دستگاه های کوچک مانند موبایل استفاده می شود. معمولا در رایانه های شخصی و سرورها از CPUهای x86 استفاده می شود.
وجود دستورها مشترک در پردازشگرها باعث می شود که توسعه دهنده هایی که همگردان "Compiler" برنامه نویسی می کنند بر روی خانواده های کمتری تمرکز کنند و کارشان ساده تر شود. به این دلیل که تعداد پردازشگرهایی که آنها باید کدهای سطح بالایشان را به دستورها آن پردازشگرها تبدیل کنند به مراتب کمتر می شود.