اکسایش کریگه ( به انگلیسی: Criegee oxidation ) واکنشی است که طی آن یک ۱و۲ - دی ال مانند گلیکول در حضور ترکیب استات سرب ( IV ) ، به آلدهید و کتون متناظر اکسید می شود. این واکنش مشابه واکنش مالاپراد ( به انگلیسی: Malaprade reaction ) است، با این تفاوت که روش کریگه از یک اکسیدان ملایم تر استفاده می کند. اکسیداسیون کریگه برای اولین بار توسط رودولف کریژ و همکارانش در سال ۱۹۳۱ کشف شد. آنها موفق شدند با این روش، یک مولکول اتیلن گلیکول را به دو مولکول فرمالدهید تبدیل کنند. [ ۱]
دو سازوکار پیشنهادی برای اکسایش کریگه وجود دارد که که این دو سازوکار به نوع پیکربندی و ساختمان پیش ماده دی اول وابسته اند. [ ۲] اگر ساختار فضایی مولکول پیش ماده طوری باشد که اتم های اکسیژن دو گروه هیدروکسی مجاور به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک باشند تا یک حلقه پنج عضو با اتم سرب تشکیل دهند، آن گاه واکنش از طریق یک واسطه حلقویه پنج عضوی جلو می رود. اگر ساختار پیش ماده به نحوی باشد که نتواند حدواسط حلقوی پنج عضوی را ایجاد کند، سازوکار دومی ممکن است که البته این سازوکار در مقایسه سازوکار اول کندتر است. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو سازوکار پیشنهادی برای اکسایش کریگه وجود دارد که که این دو سازوکار به نوع پیکربندی و ساختمان پیش ماده دی اول وابسته اند. [ ۲] اگر ساختار فضایی مولکول پیش ماده طوری باشد که اتم های اکسیژن دو گروه هیدروکسی مجاور به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک باشند تا یک حلقه پنج عضو با اتم سرب تشکیل دهند، آن گاه واکنش از طریق یک واسطه حلقویه پنج عضوی جلو می رود. اگر ساختار پیش ماده به نحوی باشد که نتواند حدواسط حلقوی پنج عضوی را ایجاد کند، سازوکار دومی ممکن است که البته این سازوکار در مقایسه سازوکار اول کندتر است. [ ۳]
wiki: اکسایش کریگه