اچ ام اس بیگل

اچ ام اس بیگل ( به انگلیسی: HMS Beagle ) یک کشتی متعلق به نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا با ۱۰ عراده توپ به طول ۹۰٫۳ فوت ( ۲۷٫۵ متر ) بود که مابین سال های ۱‍۸۲۰ الی ۱۸۴۵ به سه مسافرت دوردست دریایی رفت و در سفر دوم آن چارلز داروین زیست شناس بریتانیایی به جهت انجام تحقیقات علمی مسافر آن بود. ناخدای کشتی در آن سفر ستوان رابرت فیتزروی بود. او به لحاظ مذهبی یک بنیادگرا بود و در پایان سفر به دلیل مشارکت در کمک به پژوهش داروین خود را سرزنش می کرد. در هنگام سخنرانی داروین در دانشگاه آکسفورد حاضر شد و با بالای سر گرفتن انجیل حضار را دعوت به اعتقاد به کلام خالق کرد. [ ۱] ، سرانجام پس از پنج سال مقابله با افسردگی، با پاره کردن گلوی خود با تیغ خودکشی کرد.

اچ ام اس بیگل (۱۸۰۴). اچ ام اس بیگل ( ۱۸۰۴ ) ( به انگلیسی: HMS Beagle ( 1804 ) ) یک کشتی بود که طول آن ۱۰۰ فوت ( ۳۰٫۵ متر ) بود. این کشتی در سال ۱۸۰۴ ساخته شد.

اچ ام اس بیگل (۱۸۵۴). اچ ام اس بیگل ( ۱۸۵۴ ) ( به انگلیسی: HMS Beagle ( 1854 ) ) یک کشتی بود که طول آن ۱۶۰ فوت ( ۴۹ متر ) بود. این کشتی در سال ۱۸۵۴ ساخته شد.

اچ ام اس بیگل (اچ۳۰). اچ ام اس بیگل ( اچ۳۰ ) ( به انگلیسی: HMS Beagle ( H30 ) ) یک کشتی بود که طول آن ۳۲۳ فوت ( ۹۸٫۵ متر ) بود. این کشتی در سال ۱۹۳۰ ساخته شد.