اِپود
اِپود (epode) بخشی از هم سرایی در نمایش نامة یونانی و نوعی فرم غنایی در شعر. در نمایش نامة یونانی، گروه همسرایان در حال حرکت به سمت راست بندهایی موسوم به گویه و سپس ضمن حرکت به سمت چپ بندهایی موسوم به واگویه را می خواندند و هنگامی که در یک جا می ایستادند نوبت به اپود می رسید. اپود غنایی را شاعر یونانی، آرخیلوخوس، ابداع کرد و استیسیخوروس آن را به کار گرفت. اپود ابیاتی داشت که مصرع اول آن بلند بود و مصرع کوتاهی به دنبال آن می آمد. هوراس، شاعر رومی، در دفتر پنجم اشعار غنایی خود، اپودز، وزن آرخیلوخوس را تقلید کرده است. «اپودِ سوم»، درباب خطرات خوردن سیر، این طور آغاز می شود: «مجازات کسی که مرتکب عمل هولناک قتل پدر یا مادر خود شده آن است که یک کلّه سیر را یک جا بخورد».
اِپود (epode) بخشی از هم سرایی در نمایش نامة یونانی و نوعی فرم غنایی در شعر. در نمایش نامة یونانی، گروه همسرایان در حال حرکت به سمت راست بندهایی موسوم به گویه و سپس ضمن حرکت به سمت چپ بندهایی موسوم به واگویه را می خواندند و هنگامی که در یک جا می ایستادند نوبت به اپود می رسید. اپود غنایی را شاعر یونانی، آرخیلوخوس، ابداع کرد و استیسیخوروس آن را به کار گرفت. اپود ابیاتی داشت که مصرع اول آن بلند بود و مصرع کوتاهی به دنبال آن می آمد. هوراس، شاعر رومی، در دفتر پنجم اشعار غنایی خود، اپودز، وزن آرخیلوخوس را تقلید کرده است. «اپودِ سوم»، درباب خطرات خوردن سیر، این طور آغاز می شود: «مجازات کسی که مرتکب عمل هولناک قتل پدر یا مادر خود شده آن است که یک کلّه سیر را یک جا بخورد».
wikijoo: اپود